| |
ల్దా భావంబున నిల్పి తద్గుణగణధ్యానంబుఁ గావించుచు
న్శోభాహీనత నొంది మేను విడిచెన్ క్షోభంబు వాటిల్లఁగన్.
| 1479
|
| తే. |
జానకీలక్ష్మణులఁ గూడి సంభ్రమమున, విపినమున నుండి క్రమ్మఱ వీటి కరుగు
దెంచిన రఘూత్తముని విలోకించి యెల్ల, జనులు సిద్ధార్థు లయ్యెద రనుచుఁ బలికె.
| 1480
|
| వ. |
అని పలికిన నద్దేవివచనంబు విని ద్వితీయాప్రియశంసనంబువలన మిక్కిలి విష
ణ్ణవదనుం డై వెండియు నద్దేవి కి ట్లనియె.
| 1481
|
భరతుఁడు కైకేయిని రామవివాసనంబునకుఁ గారణం బడుగుట
| క. |
జననీ కౌసల్యానం, దనుఁ డవనీపుత్రిఁ గూడి తమ్ముఁడు గొలువ
న్దనపురము విడిచి యెచ్చట, నునికిం గావించె దాని నొయ్యనఁ జెపుమా.
| 1482
|
| చ. |
అన విని వేడ్కఁ గ్రాలుహృదయంబున నజ్జగఱాఁగ కూర్మి ని
ట్లను నిసుమంత గొంకక జటాజినము ల్ధరియించి భూమినం
దనియు సుమిత్రపట్టియు ముదంబునఁ దోఁ జనుదేర దండకా
వనమున కేగె రాముఁడు ధ్రువంబుగ రాజ్యముఁ బాసి పుత్రకా.
| 1483
|
| ఉ. |
నా విని విన్నవాటు వదనంబునఁ దోఁప నతండు బాష్పము
ల్వావిరిఁ గ్రమ్మదేర బలువంతలఁ గుందుచుఁ ద్రస్తచిత్తుఁ డై
భూవియదంతరాళపరిపూరితకీర్తిని రామమూర్తినిన్
భావమునందు నిల్పి నిజవంశసమంచితసూక్తి ని ట్లనున్.
| 1484
|
| ఉ. |
ఎన్నఁడు విప్రుసొమ్ము భుజియింపఁ డధర్మము త్రోవఁ బోఁడు తా
నెన్నఁడు నన్యకాంతపయి నించుకయైన మనంబు సేర్పఁ డా
పన్నశరణ్యుఁ డంచితకృపాలుఁడు ధర్మవిధిజ్ఞుఁ డైనమా
యన్న యదేల భ్రూణహునియట్ల వనంబున కేగెఁ జెప్పుమా.
| 1485
|
| చ. |
అన విని యానృశంసిని నిజాత్మజునిం బరికించి తా నొన
ర్చినకొఱగానికార్యములఁ జెప్పినఁ జాలఁ గృశించునే కదా
యని జగఱాఁగ యౌట హృదయంబున నించుక శంక నొంద కా
యనువున స్త్రీస్వభావమున నాతనితో ముద మంది యి ట్లనున్.
| 1486
|
కైకేయి భరతునకు రామవివాసంబునకుఁ గారణంబుఁ దెల్పుట
| ఉ. |
ధర్మము దప్పి కాదు పరదారధనాదులఁ గోరి కాదు దు
ష్కర్మ మొనర్చి కాదు ద్విజసత్తముని న్వధియించి కాదు స
ద్ధర్మవిశారదుండు నృపధర్మవిధిజ్ఞుఁడు నైనరాఘవుం
డర్మిలి గానకుం జనుట కైనతెఱం గెఱిఁగింతుఁ బుత్రకా.
| 1487
|
| చ. |
అఱమఱ యింత లేక వినుమా మును మీజనకుండు నాకుఁ దా
వరములు రెం డొసంగె నవి వాకొని నీకు నరాధిపత్యముం
|
|
