| ల్లాఱినయట్లు భూమి నిబిడాంధతమోవృత యైనయట్లు రా | 1420 |
తే. | ఇట్టిదుస్స్వప్న మొకటి చూపట్టె నాకు, నదియమొద లేమియును దోపదయ్యె నెట్టి | 1421 |
తే. | రాసభంబులుఁ బూన్చినరథము నెక్కి, యేనరుం డేని స్వప్నమం దేగినట్లు | 1422 |
క. | కావున నది కారణముగ, భావంబు గలంగి యొక్కభంగిగ నుండె | 1423 |
క. | ఏమిట భయ మెఱుఁగని నా, కేమో దిగు లగుచుఁ జిత్త మెరియఁగఁ జొచ్చెన్ | 1424 |
తే. | ఏమి హేతువొ తెలియదు హృదయమునకు, మందత ఘటిల్లెఁ దనుకాంతి మాసె నాస్య | 1425 |
క. | మున్నెన్నఁ డిట్టికల నేఁ, గన్నది లే దేమి చెప్పఁగల నిఁక ధాత్రీ | 1426 |
క. | అని సచివునితో రాతిరి, గనుపట్టినయట్టికీడుకల యంతయుఁ దా | 1427 |
అయోధ్యనుండి వచ్చినదూతలు భరతుని సందర్శించుట
క. | పురినుండి యరుగుదెంచిన, పరమహితులు దూత లతనిపాలికిఁ జని త | 1428 |
క. | అనఘ పురోహితుఁడు నమా, త్యనికరము శుభంబు దెలిపి తడయక మిముఁ దో | 1429 |
క. | మా తెచ్చిన మణిభూషణ, ధౌతాంబరములు గ్రహించి తడయక యుష్మ | 1430 |
వ. | మఱియు మాతామహునకు వింశతికోటిమూల్యంబులును మాతులునకు దశ | 1431 |
భరతుఁడు తనమాతామహుని నయోధ్య కరుగుటకు సెల వడుగుట
సీ. | మాతండ్రి దశరథోర్వీతలనాథుండు సేమమె మాయన్న రామభద్రుఁ | |