| నను ధర్మ మెఱుఁగుదు నిను సత్యవాదిఁగాఁ దలఁపుదుఁ దెలియనిదానఁ గాను | |
తే. | మఱి యొకఁడు లేఁడు ధాత్రి నిష్ఠురరిపుప్ర, హార మైన సహింప శక్యంబు గాని | 1299 |
వ. | జితేంద్రియు లైనయతులును శోకంబున మూఢచేతస్కు లై మోహితు | 1300 |
క. | తనయుఁ డగురామభద్రుఁడు, వనమునకుం జనినపంచవాసర మిది నా | 1301 |
క. | నరవర పుత్రవియోగజ, నిరుపమశోకంబు నాడు నెమ్మనమున దు | 1302 |
వ. | అని యిట్లు కౌసల్య పతితోడఁ దగినతెఱంగున మాట లాడుచుండ సూర్యుం | 1303 |
తే. | ధరణిలోపలఁ బురుషుఁ డెద్దానిఁ జేయు, నది యశుభమైన మఱి శుభ మైనఁ గాని | 1304 |
తే. | కర్మములు సేయఁ దలకొనుకాలమందె, కొసరి గురులాఘవంబులు గుణము దోష | 1305 |
వ. | అది యె ట్లనిన వినుము సూక్ష్మతరపుష్పం బైనయామ్రవణంబు సూక్ష్మతరఫలం | |