| |
సనమున దండకాటవికి సమ్మతి మీఱఁగ నేగెఁ గాక యా
యనకు సురాసురప్రముఖు లైనను గీ డొనరింప శక్తులే.
| 1283
|
| చ. |
అనఘ యముండు భూతముల నట్ల శరార్చులచే సమస్తతో
యనిధుల నైనఁ గాల్పఁ దగు నంతపరాక్రమశాలి యయ్యు మ
త్తనయుఁడు తండ్రిచేఁ దనకుఁ దానె సమాహతుఁ డయ్యె నక్కటా
మనమునఁ జూడఁ ద న్గనిన మత్స్యముచేఁ జిఱుమీనుకైవడిన్.
| 1284
|
| క. |
తనయుండు సత్యరతుఁ డి, మ్మనుజవిభుం డనుచుఁ బొగడు పడయఁ దలఁచి ధ
ర్మనిరతుని నయవినీతా, త్ముని రాముని వెడల ననిచితో నృపతిలకా.
| 1285
|
| తే. |
అనఘుఁడు సుతుండు వనమున కరుగ నీకు, శాస్త్రదృష్టంబు రాజర్షిచరితమును బ్ర
ధానము సనాతనం బగు ధర్మ మయ్యె, నేని యుక్త మాధర్మంబు గాన మట్లు.
| 1286
|
| సీ. |
రాజేంద్ర విను పతివ్రత యగుసాధ్వికి గణుతింపఁ బ్రథమరక్షకుఁడు భర్త
రెండవగతి నందనుండు మూఁడవగతి దాయ లీమువ్వురు దక్క నొండు
శరణంబు లేదని శాస్త్రంబు లెఱిఁగింప నదియు నాపుట్టువ కొదవ దయ్యెఁ
గలకాలమును నీవు కైకకు వశుఁడ వై యించుకయును మది నెంచ వైతి
|
|
| తే. |
విపుడు ఫలకాలమున మహావిపులయశుని, సుతునిఁ గానకుఁ బనిచితి వితరు లైన
చుట్ట లెల్లను జుల్కగాఁ జూచు నట్లు, చేసితివి వేఱె యిఁక నూఱు చెప్ప నేల.
| 1287
|
| చ. |
జనవర క్రూరమన్మథవశంబున నెయ్యము దక్కి పుత్రుని
న్ఘనవని కంపి యిట్లు వెనుకం బరితాపము నొందె దేల యీ
నినపులి యాఁకటం దెలియ నేరక పుట్టిన చిన్నికూనలం
దనియఁగ మెక్కి యావెనుకఁ దద్వ్యథచేతఁ గృశించుచాడ్పునన్.
| 1288
|
| క. |
జననాయక నీచేఁ బుర, జనులు సఖులు మంత్రివరులు సతులును భృత్యు
ల్తనయులు బాంధవు లాదిగ, జనులు నిహతు లైరి కులము సంక్షోభించెన్.
| 1289
|
దశరథుఁడు తాను మున్ను చేసిన మునికుమారవధముఁ దలంచుకొనుట
| వ. |
అని యిట్లు శోకాతిశయంబునఁ బరమసంక్రుద్ధయై పరుషంబుగాఁ బలికిన దారు
ణశబ్దసంశ్రితం బైనతద్వాక్యం బాలకించి యద్దశరథుండు పరమదుఃఖితుం డై
దురంతచింతాభరంబున నొల్లం బోయి కొండొకసేవునకుం దెలిసి యేతా
దృశదుఃఖంబునకు నిదానభూతం బైనదుఃఖం బెయ్యది పూర్వకృతం బయ్యె
నో యని సంస్మరించి యీదేవిచేతఁ గథితం బైనసర్వంబు సత్యం బిట్టి దురవస్థ
దొరకొనుటకుఁ బూర్వభవంబునం దేమి యకృత్యంబు గావించితినో యని
క్రమ్మఱ విచారించి వెండియు శోకవ్యాకులేంద్రియుం డై మూర్ఛ నొంది దీర్ఘ
కాలంబువ కతిప్రయత్నంబునం దేఱి వేఁడినిట్టూర్పు నిగుడించి తనపార్శ్వ
|
|
