| తే. |
పాపమతి రాము నడవికిఁ బంపు మనుచుఁ, బలికితివి గాని నామ్రోల బలయుతముగ
ననుప వల దని యంటివే యపుడు నాకుఁ, దోఁచిన ట్లిప్పు డొనరింతు దోస మేమి.
| 786
|
కైకేయి దశరథునితో సగరుఁ డసమంజునట్ల రాముని వనమునకుఁ బంపు మనుట
| క. |
అని పలికిన విని యమ్మానిని తనపతికంటె మిగుల నెఱి గల్గిన బల్
కినుక హృదయమునఁ గదురఁగ, ననుమానము విడిచి మరల నాతని కనియెన్.
| 787
|
| ఉ. |
ఇంత విచార మేల పృథివీశ్వర మీకులమందుఁ దొల్లి వి
క్రాంతదురంధరుండు సగరక్షితినాథుఁడు జ్యేష్టపుత్రు న
త్యంతగుణప్రవీణుని మహాత్ముని నయ్యసమంజుని న్సుధీ
మంతునిఁ ద్రోచి పుచ్చఁడె క్షమావర యాతని కెగ్గు కల్గెనే.
| 788
|
| వ. |
మహేంద్రా యసమంజునిచందంబున నీరాముండు నిర్వాసితుఁ డగుఁ గాక
యనిస నప్పడంతివాక్యంబులు విన రోసి మహీనాథుం డూరకుండె జనం
బంతయు వ్రీడితం బయ్యె నప్పుడు మహావృద్ధుం డగుసిద్ధార్థుం డనుమంత్రి
పుంగవుండు కైకేయి కి ట్లనియె.
| 789
|
| క. |
ఆయసమంజుఁడు క్రీడా, వ్యాయామమువలనఁ దెరువులందు శిశువులం
బాయక కొని చని సరయూ, తోయంబుల వైచు భూరిదుర్మదలీలన్.
| 790
|
సిద్ధార్థుం డనువృద్ధమంత్రి కైకేయికి నయంబుఁ దెల్పుట
| వ. |
దానిం జూచి సహింపక పౌరు లమ్మహీపతిపాలికిం జని భవన్నందనుండు దుర్మదం
బున నస్మత్పుత్రులం గొని చని మౌర్ఖ్యంబున సరయూనదీజలంబులం
బడవైచు నిట్టిదుష్టు నొక్కనిం జేకొని మమ్ము నందఱ నుపేక్షించుట
ధర్మంబు గాదని యాక్రోశించిన వారికిఁ బ్రియంబుగా సభార్యుం డైనయసమంజు
ని యావజ్జీవపర్యంతంబు వనంబున నుండు మని రాష్ట్రంబు వెడల ననిచిన
నయ్యసమంజుండు ఫాలపిటకధరుం డై గిరిదుర్గంబుల నాశ్రయించి కందమూల
ఫలాశనుండై పాపకర్మంబునంబోలె సంచరించుచుండె నక్కుమారుండు జన
కంటకుం డగుటం జేసి పరిత్యజించుటకుం దగియెడువాఁ డయ్యె నక్కుమారుని
యందుం బోలె రామునియం దేమి పాపంబు గంటిమి శశాంకునియందు
మాలిన్యం బెట్లు లే దట్లు రామునియందు నిరయహేతుభూతం బైనదోషం
బించుకయైన లే దిమ్మహాత్ముండు విడుచుటకుం దగియెడువాఁడే యని పలికి
వెండియు ని ట్లనియె.
| 791
|
| క. |
మానిని సీతాపతిపైఁ, బూనిక నిం తైన దోషముం గల దేనిన్
దానిం బేర్కొను మిప్పుడె, కానకుఁ దగఁ బుత్తు మి ట్లకారణ మేలా.
| 792
|
| క. |
ముదితా సత్పథనిరతుం, డదుష్టుఁ డగువాని త్యాగమందుఁ దలంపం
|
|
