|
తంబు వడయక కార్యంబు నడపుట కేను సమర్థుండఁ గాను హితాహితవిచార
సామర్థ్యంబునందు నీకంటె నధికుం డెవ్వం డనవలదు యీరామాభిషేక
విషయాలోచనంబు నాకు మిక్కిలిఁ బ్రియం బై యున్న దైన నంతకంటె వేఱొ
క్కటి హితంబు గలిగెనేని యోచింపుండు విచారంబుచేత నధికఫలం బైన
మధ్యస్థాలోచనంబు స్వజనచింతావిలక్షణంబై యుండు నని పలికిన నతని విలో
కించి సభామండపాగతజను లందఱు వృష్టిమేఘంబు నవలోకించి కేకారావం
బులు సేయుశుక్లాపాంగంబులకరణి పరమానందరసపూరితహృదయులై దశర
థుని బ్రశంసించి రప్పుడు హర్షసమీరితం బైనజనోద్ఘృష్టసుస్నిగ్ధసన్నాదంబు
రాజమండపాభ్యంతరంబు నిండి చెలంగె నంత ధర్తార్థవిదుం డగుదశరథుని
యభిప్రాయం బెఱింగి బ్రాహ్మణులును రాజులును బౌరజానపదులతో నాలో
చించి నిశ్చయించి యైకమత్యంబు నొంది యమ్మహీపతి కి ట్లనిరి.
| 60
|
జనం బంతయు దశరథునితోఁ దమయభిమతంబుఁ దెల్పుట
తే. |
అనఘ బహుకాల ముర్విపై మనుటకతనఁ, గరము వృద్ధుండ వైతివి కాన నీవు
ధార్మికుం డైనరాముని ధర్మయుక్తి, కడఁగి జగతికిఁ బట్టంబు గట్టుమయ్య.
| 61
|
తే. |
విపులకాంతి శత్రుంజయద్విపము నెక్కి, యాతపత్రావృతాస్యుఁ డై యరుగుదెంచు
నట్టి రాము మహాబాహు నమితసత్వు, నెలమి వీక్షింపఁ గోరెద మలఘుచరిత.
| 62
|
జనులందఱు శ్రీరామునిగుణంబులఁ బ్రశంసించుట
వ. |
అని పలికిన విని దశరథుండు రామునిసర్వాతిశాయిత్వంబును దదభిషేకంబు
సర్వజననమ్మతం బగుటయు నెఱింగియు నెఱుంగనివాఁడపోలె స్వాభిప్రాయంబు
మాటుపఱచి ప్రజాముఖంబువలన నెఱుంగువాఁడై వారల నవలోకించి మీరు
మద్వచనశ్రవణానంతరంబున నించుక యైన విచారింపక రామునకుఁ బట్టాభి
షేకంబుఁ గావింపు మని పలికితిరి దీన నాకు సంశయంబు వొడముచున్నది
యేను ధర్మంబునఁ బృథివీచక్రంబు బాలించుచుండ యౌవరాజ్యపట్టభద్రుం
డైనమత్పుత్రు నీక్షింప నపేక్ష యేల పొడమె నెఱింగింపుం డనిన వారమ్మహీ
పతిం జూచి దేవా యేమందఱము నీచేత మిక్కిలి పరిపాలితులమైతిమి నీయందు
దోషగంధం బించుక యైన లేదు సత్యం బైనను రామునికళ్యాణగుణ
బాహుళ్యంబువలన వశీకృతచిత్తుల మైనమాచేత నిట్లు పలుకంబడియె నమ్మహా
త్ముండు దేవకల్పుండును గుణవంతుండును ధీమంతుండు నన విశ్రుతిం గన్న
వాఁ డతనియందు మంగళస్వభావంబులును నితరపురుషదుర్లభంబులు నగు
సద్గుణంబు లనేకంబులు సన్నివిష్టంబులై యుండు శత్రువులకైనఁ బ్రీతిజనకం
|
|