| |
మౌని నిర్వీర్యుం డై చిత్రాకారంబున ఱిచ్చవడి రామునివదనంబు సూచు
చుండె నప్పు డయ్యద్భుకర్మంబు విలోకించి యచ్చెరు వొందుచు బ్రహ్మయు
నింద్రప్రముఖదిక్పాలకులును దక్కిన సురాసురాయక్షగరుడగంధర్వకిన్నర
కింపురుషసిద్ధసాధ్యచారణాదు లంబరంబునం బన్ని బహుప్రకారంబుల శర
చాపధరుం డైనరాముని మహామహిమంబులు వక్కాణించుచుండి రంతఁ
గొంతవడికిం దెలి వొంది భార్గవరాముండు మందవాక్యంబున రామున
కి ట్లనియె.
| 1330
|
రఘురాముఁడు పరశురామునిపుణ్యలోకములపై బాణప్రయోగంబుఁ జేయుట
| సీ. |
బ్రహ్మణ్యుఁ డగు కశ్యపబ్రహ్మ కిచ్చితి ము న్నుర్వి యెల్ల నమ్మునివరుండు
తనదేశమున నుండఁ దగదు పొ మ్మనిన నే నట్ల చేసెడువాఁడ నని ప్రతిజ్ఞ
నెఱపి నాఁటంగోలె వరమహేంద్రాద్రిపై వసియించి పగలెల్ల వసుధ యెల్లఁ
దిరిగి రేలు నివాసగిరికిఁ బోవుచు నిట్లు కాలంబు వెరువున గడపుచున్న
|
|
| తే. |
వాఁడఁ గాన మద్గతి సేయవలదు నాదు, పాలిపుణ్యలోకంబులు లీల నేయు
మనిన నారాముఁ డట్ల కాకని రయమునఁ, గడఁగి యాతనిపుణ్యలోకంబు లేసె.
| 1331
|
పరశురాముఁడు రఘురామునిఁ బ్రశంసించుట
| వ. |
అంత నప్పరశురామదేవుండు రామశరాభిహతంబు లైనస్వార్జితపుణ్యలోకం
బులు విలోకించి వెండియు రాముని వీక్షించి మహాత్మా నీవు జగద్గురుండ వైన
సుదర్శనధరుండవు భవదీయమాయామహత్త్వం బెఱుంగ నెవ్వం డోపు
రణంబున నీ కోడుట నాకుఁ గొఱంత కాదు భవదీయదివ్యపరాక్రమప్రకారంబు
సూచి దేవర్షిగణంబులు గగనంబున నుండి బహుప్రకారంబుల వక్కాణించు
చున్నవారు నీవు దీర్ఘాయుష్మంతుడవై శిష్టప్రతిపాలనంబును దుష్టశిక్షణం
బును గావించుచు ధర్మసంస్థాపనంబు సేయుచుఁ గీర్తిమంతుడవు గ మ్మని
దీవించి ప్రదక్షిణంబుఁ జేసి మహేంద్రపర్వతంబునకుం జనియె సురాసుర
గణంబులు రామునిఁ బ్రస్తుతించుచు దివంబునకుం జని రప్పుడు సుఖస్పర్శంబు
లై వాయువులు విసరె దిక్కులు కాంతియుక్తంబు లయ్యె నంత రాముండు
ప్రశాంతాత్ముం డై యమ్మహనీయబాణాసనంబును శరంబును వరుణున కొసంగి
వసిష్ఠప్రముఖపరమర్షులకు నమస్కరించి విహ్వలుం డైనదశరథు నవలోకించి
యి ట్లనియె.
| 1332
|
దశరథుఁడు పుత్రులతో గూడి యయోధ్యాపట్టణంబుఁ బ్రవేశించుట
| క. |
ఘనుఁ డగుభార్గవరాముఁడు, చనియెం దగఁ జాతకాళిజలదముఁ బోలెన్
మనసేన భవచ్ఛాసన, మును గోరెడు నానతిమ్ము పురమున కరుగన్.
| 1333
|
| క. |
అని విని సంతోషము మది, జనియించఁగ నృపుఁడు రామచంద్రుఁ బునర్జా
తునిఁగాఁ దలఁచుచు రాగం, బుననఁ గౌఁగిటఁ జేర్చి శిరము మూర్కొని యంతన్.
| 1334
|
