| వ. |
ఇట్లు సముచితంబుగా సంధించి విశ్వామిత్రుఁ డమ్మహనీయాస్త్రంబు లోక
క్షోభంబుగాఁ దిగిచి విడిచిన.
| 1053
|
| మ. |
చటులస్ఫూర్తి మిడుంగుఱుల్ సెదర దిక్చక్రంబునందున్ జట
చ్ఛటశబ్దంబులు పెల్లు రేఁగి దివియున్ క్ష్మాభాగమున్ నిండ ను
త్కటవేగంబున లోకజాలములు మ్రింగన్ వచ్చుమాడ్కిన్ మహో
త్కట మై మండుచు బహ్మదండమును గిన్కన్ దాఁటి యేతేరఁగన్.
| 1054
|
| చ. |
కనుఁగొని మౌని ము న్నలయగస్త్యమునీశ్వరుఁ డబ్ధిపూరమున్
ఘనముగ నొక్కగ్రుక్కఁ గొనుకైవడి గ్రక్కున వక్త్రగహ్వరం
బనువుగ విచ్చి మ్రింగె నపు డస్త్రము తాపసుగర్భమందుఁ జ
య్యన వెలిఁగెన్ మహార్ణవమునందు వెలింగెడుబాడబం బనన్.
| 1055
|
| వ. |
అప్పు డత్తేజోమూర్తి దివ్యరూపంబు త్రైలోక్యమోహనం బై రౌద్రం బై
దారుణప్రకారంబునం బొలిసె మఱియు.
| 1056
|
| ఉ. |
ఆరయ నిట్టు లమ్మునికులాగ్రణి తత్ప్రథితాస్త్రరాజము
న్వారక మ్రింగి భాస్కరునివైఖరి శోభిలె నంత నమ్మహో
దారుని యంగరోమసముదాయములన్ శిఖ లుప్పతిల్లి బల్
దారుణభంగి లోకములఁ దద్దయు నేర్వఁ దొడంగె నయ్యెడన్.
| 1057
|
| వ. |
ఇట్లు భువనభయంకరుం డై ప్రళయకాలమార్తాండుండువోలె దుర్నిరీక్షుం డై
వెలుంగుచున్న వసిష్ఠునిం జూచి భయంబుఁ గొని దేవర్షి గణంబు లచ్చటికిం
జనుదెంచి ప్రస్తుతించుచు ని ట్లనిరి.
| 1058
|
| ఉ. |
మానవభర్త బల్ దురభిమానమునం జెనకంగ వచ్చి నీ
చే నిగృహీతుఁ డయ్యె మునిశేఖర ని న్గని లోకముల్ భయ
స్థానము లయ్యె నింకిటఁ బ్రసన్నుఁడ వై కృపఁ బూని భూతముల్
దీనత వీడ నీదు ఘనతేజము తేజమునన్ ధరింపుమా.
| 1059
|
| క. |
అని ప్రార్థించిన మునిపతి, తన రౌద్రత విడిచి సౌమ్యదర్శనుఁ డయ్యెన్
మునులు తెలివొంది రనిమిషు, లనుపమహర్షాబ్ధి నోలలాడిరి వరుసన్.
| 1060
|
విశ్వామిత్రుఁడు వసిష్ఠుచే నవమానితుండై తపంబుఁ జేయఁ బోవుట
| వ. |
అంత నవ్విశ్వామిత్రుండు పరాభవంబు నొంది సారెసారెకు నిట్టూర్పులు
వుచ్చుచు నమ్మునీంద్రుం డొక్కబ్రహ్మదండంబున మదీయదివ్యబాణంబు లన్ని
యు నాశంబు నొందించె బ్రహ్మతేజోబలంబే బలంబు గాక క్షత్రియబలం బేటి
బలం బని నిందించి బ్రసన్నేంద్రియమానసుండనై తపంబు చేసి బ్రహ్మత్వంబు
పడసెదఁ గా కని నిశ్చయించి వసిష్ఠుతోడఁ గృతవైరుండై భార్యాసమన్వి
తంబుగా దక్షిణదిక్కునకుం బోయి యం దొక్కతపోవనంబున ఫలమూలాశ
నుండై మానసేంద్రియంబులు జయించి ఘోరతపంబు సేయుచు హవిష్యంద
|
|
