తే. |
విమలపీఠంబుల సుఖోపవిష్టు లయిన, దాశరథులముఖారవిందములఁ గనుల
కఱవుదీరంగఁ గనుఁగొని కౌశికునకు, నింపుసొంపార మధురోక్తి నిట్టు లనియె.
| 980
|
శతానందుఁడు విశ్వామిత్రుని రామునిం బ్రశంసించుట
సీ. |
మునినాథ మాతల్లి మునుకొని మీచేత దర్శింపఁబడియెనే దాశరథిని
నతిభక్తి నర్ఘ్యపాద్యములచే నద్దేవి పూజించెనే మహాపురుషమణిని
దేవేంద్రకృత్యమాదిగఁ బూర్వవృత్తంబు నెఱిఁగించితివె సర్వ మినకులునకు
మనువంశ్యు గన్నపిమ్మట నహల్యాదేవి రహిఁ గూడుకొనియెనే ప్రాణవిభుని
|
|
తే. |
ఘనుని రామునిఁ జూచెనే గౌతముండు, పూజ లొనరించెనే భక్తిపూర్వకముగఁ
బత్నితోఁ గూడి చేసెనే పటుతపంబు, ధన్య యయ్యనె మాతల్లి తాపసేంద్ర.
| 981
|
క. |
నా విని కౌశికుఁ డి ట్లనుఁ, గావింపఁగఁబడియె నిన్ని గౌతముఁ గూడెన్
వావిరి నహల్య రేణుక, కోవిద జమదగ్నితోడఁ గూడిన మాడ్కిన్.
| 982
|
వ. |
అని పలికిన నిజప్రభావతిరస్కృతశతానందుం డగుశతానందుండు పరమా
నందరసపూరితహృదయారవిందుం డై కౌసల్యానందనునివదనారవిందం బుప
లక్షించి మందమధురవాక్యంబున ని ట్లనియె.
| 983
|
సీ. |
దశరథసుత నీవు దైవయోగంబున వచ్చితి విటకు నేఁ డచ్చుపడఁగ
ననఘ మజ్జనని యహల్యపాపము నేఁడు కడిగె యుష్మత్పాదకమలరజము
గౌతనుశాపదుర్గము నిస్తరించె వెండియు భర్తతోఁ గూడ నేఁటి కధిప
రాఘవ నీపాదరాజీవమహిమంబు నెఱిఁగి నుతింపంగ నెవ్వఁ డోపుఁ
|
|
తే. |
గనకగర్భసమానుఁ డీకౌశికుండు, రక్షకుం డఁట నీకుఁ గొఱంత యేమి
విమలచారిత్ర నీకంటే వేరొకండు, ఘనుఁడు ధన్యుండు లేఁడు జగత్త్రయమున.
| 984
|
వ. |
మహాత్ముం డైనయీవిశ్వామిత్రుండు జగత్పవిత్రచరిత్రుండ వైననిన్ను దో
డ్కొని వచ్చి మ మ్మందఱఁ కృతార్థులం జేసె నిట్టిమహోపకారి జగత్త్రయంబు
నం దెవ్వం డైనఁ గలఁడే యని పలికి యంత కంతకుఁ బ్రసంగవశంబున విశ్వా
మిత్రునిప్రభావంబు లన్నియు విస్పష్టంబుగా నెఱింగించువాఁ డై శతానందుండు
రామచంద్రున కి ట్లనియె.
| 985
|
శతానందుఁడు రామునికి విశ్వామిత్రవృత్తాంతంబుఁ దెల్పుట
క. |
అతులప్రభుఁ డపరాజితుఁ డతర్క్యకర్ముం డమర్షి యగుకౌశికు ది
వ్యతరప్రభావములఁ బ్ర, స్తుతి సేయఁగ మాకు వశమె సుగుణోదారా.
| 986
|
క. |
దశరథకుమార బ్రహ్మకుఁ, గుశుఁ డన నొకరాజు పుట్టెఁ గుశునకు సుతుఁ డై
కుశనాభుఁ డమరె నాతఁడు, వెస గాధిని గాధి యితని వేడుకఁ గాంచెన్.
| 987
|
చ. |
ఇతఁ డతిధర్మనిష్ఠ నిల నేలె ననేకసహస్రవర్షముల్
చతురత నెల్లలోకములు సంతతముం దను సన్నుతింపఁగా
నతులితవైభవం బెసఁగ నం దొకనాఁడు చమూనమేతుఁ డై
|
|