Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/234

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


భాంతకుఁ డించు కైనఁ దనన్యాజము గన్పడకుండ మాటి య
క్కాంతమనం బెఱింగి యతిగౌరవ మొప్పఁగ భక్తియుక్తుఁ డై
సంతస మంకురింపఁ బరిచర్య లొనర్చుచు నుండె నిష్ఠ మై.

907


వ.

ఇట్లు శ్రమాపనయనంబు లగుగాత్రసంవాహనంబుల జలాగ్నికుశకాష్ఠఫల
మూలప్రదానంబుల నిత్యంబును దితికిఁ బరిచర్యఁ జేయుచుండె నంతఁ దొమ్మ
న్నూటతొంబదియబ్దంబులు సనినయనంతరంబ.

908


చ.

అపు డొకనాఁడు మానిని రహస్యము దాఁచఁగ లేక భూమిభృ
ద్రిపుఁ డొనరించుసేవకు మదిం గడు సంతస మొంది మోమునం
గృప దళుకొత్త నయ్యనిమిషేంద్రునిఁ గన్గొని పల్కె నక్కటా
కృపణమనస్కులం దెలియలేదుగదా యువతుల్ రఘూత్తమా.

909


సీ.

వాసవ వినుము భవత్సమానుని నొక్కకొడుకును బడయంగఁ గోరి యేను
గశ్యపుఁ బ్రార్థింపఁ గరుణతో వెయ్యేండ్లు వితతంబుగా దృఢవ్రతము సల్పి
తేనియుఁ గల్గునం చానతి యొనఁగెఁ గావున నింకఁ బదియేండ్ల కనఘమూర్తి
యనుఁగుఁదమ్ముండు నీకవతార మందెడుఁ గడఁగి మీరిరువు రేకత్వ మొంది


తే.

మొనసి క్షీరోదకన్యాయమునఁ దనర్చి, మూఁడులోకంబు లొక్కట భూరిసత్వ
మహిమ రక్షింపుఁ డన్యోన్యమైత్రి గలిగి, యనుచు నిర్వ్యాజముగఁ బల్క నాలకించి.

910


క.

తరుణియుదరస్థుఁ డగువాఁ, డరయఁగఁ దన కరి యటంచు నతని వధింప
న్వెర వెఱుఁగక తఱి నరయుచు, స్థిరమతి నింద్రుండు సేవఁ జేయుచు నుండెన్.

911


వ.

అంత నొక్కనాఁ డత్తలోదరి పులోమజాకాంతుం డొనరించుబహువిధోపచా
రంబులు దనహృదయంబునకు ముదావహంబు లై తనర శారీరనుఖంబులు మరిగి
వ్రతదీక్షాసమయభంగం బెఱుంగక కాలచోదిత యై మధ్యాహ్నసమయమున
మఱచి కాల్గడ తలయంపిగా సుఖసుప్తి వహించిన.

912


చ.

ఇది సమయం బటంచు దివిజేశ్వరుఁ డుల్లము పల్లవింపఁగా
భిదురముఁ గేలఁ బూని జళిపించుచు ధీరత యోగశక్తిచే
నుదరములోనఁ జొచ్చి రయ మొప్పఁగ దిత్యుదరస్థబాలకున్
గదురుచు సప్తఖండములుగా నరికెం దనకోర్కి దీరఁగన్.

913


ఆ.

రాజ్యకాంక్షఁ జేసి రాజులు సతి నైన, బాలు నైనఁ జంపఁ బాలుపడుదు
రఘభయంబు వారి కనిశంబు నది దోష, మనఁగ వినమె రఘుకులాబ్ధిచంద్ర.

914


వ.

ఇట్లు బలారాతిచేత వ్రేటు వడి దితి ర్భంబు యెలుం గెత్తి బి ట్టేడ్చిన నదరిపడి
దితి మేల్కాంచె నప్పు డమ్మఘవుండు మారుద మారుద యనుచు లఘురీతిం
బలికి వృధాగర్భం బేల వధించెదవు చాలుఁజా లుడుగు మని పలుకుదితివాక్యం