| |
నుత్తరించి యవ్వలం బోద మనిన నమ్మహర్షిశ్రేష్ఠుం డట్ల కాక యని యీయ
కొని మునిసమేతుం డై రామలక్ష్మణసహితంబుగా నావ యెక్కి యమ్మహానది
నుత్తరించి తదుత్తరతీరంబుఁ జేరి యచ్చటిమునిగణంబులం బూజించి యచ్చట
నొక్కింతసేపు విశ్రమించి కొండొకదూరం బరిగి.
| 883
|
| శా. |
భూకాంతామణిఫాలభూషణ మనాఁ బొల్పొంది నానావిధా
స్తోకశ్రీకర మై కనుంగవకు నెంతో వేడ్కఁ బుట్టించుచుం
బ్రాకారావృత మైనయొక్కపురమున్ భాన్వన్వయాంభోధిరా
డ్రాకాబ్జుండు రఘూత్తముండు గని యుల్లంబందు నుల్లాసి యై.
| 884
|
| చ. |
కరములు మోడ్చి మంజుగతి గాధికుమారునిఁ జూచి పల్కు నో
పరమమునీంద్ర మ్రోల నొకపట్టణ మాసురలోకతుల్య మై
గురుతరపుణ్యసంపదలకుం గని యై తనరారుచున్న దె
వ్వరిపుర మెద్ది నామము ధ్రువంబుగ నా కెఱిఁగింపు మింతయున్.
| 885
|
విశ్వామిత్రుఁడు శ్రీరామునికి సముద్రమథనవృత్తాంతం బెఱింగించుట
| వ. |
అని యడిగిన గాధేయుండు కృపావిధేయుం డై యప్పురివృత్తాంతంబు శక్ర
కథాపూర్వకంబుగా ని ట్లని చెప్పం దొడంగె.
| 886
|
| చ. |
విడువక యాదికాలమున వేల్పులు దైత్యులు మైత్త్రితో సుధం
బడయుద మంచు మాధవుని పంపున వాసుకిఁ ద్రాడుఁ జేసి యె
క్కుడుతమి మందరాచలము గొబ్బునఁ గవ్వముఁ జేసి యుగ్రు లై
కడువడి దోర్బలంబు లెసఁగం గలశాంబుధిఁ ద్రచ్చి రుద్ధతిన్.
| 887
|
| వ. |
ఇ ట్లపారబలసంపన్ను లై రాక్షసులు ఫణంబులును దేవతలు పుచ్ఛంబును
బట్టి సవ్యాపనవ్యపరిగ్రహణవిశేషంబు లేర్పడఁ బెక్కుసంవత్సరంబులు దరువఁ
దరిత్రా డైనవాసుకిశిరంబులు మహోన్నతంబు లైనగండశైలంబులఁ గఱ
చుచు హాలాహలవిషంబునుం గ్రక్కిన నది కాలాగ్నిసదృశం బై దేవాసుర
మనుష్యసహితం బైనజగం బంతయు దహింపం దొణంగిన దాని సహింపం
జాలక.
| 888
|
శివుండు దేవతలచేఁ బ్రార్థితుఁ డై విష్ణునానతి హాలాహలంబును మ్రింగుట
| క. |
శరణార్థు లై దివౌకసు, లరుదారఁగ రక్ష రక్ష యనుచు నుమాధీ
శ్వరుకడకుం జని భక్తిం, గరములు ముకుళించి వినుతిఁ గావించి రొగిన్.
| 889
|
| ఉ. |
ఆతఱి శంఖచక్రధరుఁ డైనరమాపతి సర్వదేవతా
సత్తముఁ డీశ్వరుం డటకుఁ జయ్యన వచ్చి యుమాధినాథు న
త్యుత్తమశూలధారి దివిజోత్తముఁ గన్గొని భూరిసమ్మదా
యత్తమనస్కుఁ డై పలికె నాస్యమునం జిఱునవ్వు దోఁపఁగన్.
| 890
|
| చ. |
వినుము సురేశ నీ వఖిలవేల్పులలోఁ గడుఁబెద్ద గావునం
|
|
