తే. |
సంగతాభంగరంగతరంగసంగ, ఘట్టనోద్భూతరవము లోకత్రయంబుఁ
బగులఁ జేయంగ సకలదిగ్భాసమాన, యగుచు మిన్నేఱు గగనంబు దిగియె నపుడు.
| 844
|
గంగావలేపంబునకుఁ క్రుద్ధుఁడై పరమేశ్వరుఁడు దనజటాజూటంబుఁ బెంచుట
వ. |
ఇట్లు దుర్వారవేగంబునం బఱతెంచి శివం బగుశివశిరంబునం బడి యంత
నిలువక మదీయస్రోతోవేగంబున శంకరుం బరిగ్రహించి పాతాళలోకంబుఁ
బ్రవేశించెదఁ గాక యని సరభసంబుగాఁ బఱవం దొడంగిన నయ్యాదిదేవుండు
దానియవలేపనం బెఱింగి క్రుద్ధుండై యొక్కింత గర్వవిమోచనంబుఁ జేయుదుఁ
గాక యని తలంచి వాటంబుగా జటాజూటంబుఁ బెంచిన నయ్యే ఱయ్యుమా
వల్లభునిజటామండలగహ్వరమధ్యంబునఁ దుషారకణమాత్రం బై చిక్కువడి
తనశక్తికొలంది మహీతలంబున కవతరింప నతిప్రయత్నంబుఁ జేసి మరల వెడలు
తెఱం గెఱుంగక యనేకవత్సరంబులు దిరుగుడు పడుచుండె నంత.
| 845
|
భగీరథుఁడు శివశిరంబునఁ బడినగంగం గానక తపం బొనరింప శివుండు కరుణించుట
ఉ. |
ఆమనుజేంద్రచంద్రుఁడు వియన్నదిఁ గానక యెందుఁ బోయెనో
నామదిఁ జూడఁ గోరి గణనాథుశిరంబున నెందు డాగెనే
యేమి యొనర్చువాఁడ నిఁక నెయ్యది కర్జ మటంచుఁ గ్రమ్మఱం
గామహరుం గుఱించి కుతుకంబున ఘోరతపం బొనర్చినన్.
| 846
|
క. |
మేటిగ నతఁ డొనరించెడు, గాటపుఁదపమునకు గరుణ గదుర నిజజటా
జూటంబువలన శంభుఁడు, వాటముగా విడిచె దేవవాహిని నంతన్.
| 847
|
వ. |
ఇటు హిమవన్నందని యైనగంగ సర్వలోకనమస్కృతుం డైనపినాకధరుని
జటాజూటంబువలన నిర్గమించి బిందుసరోవరంబునం బడి సప్తప్రవాహ
యయ్యె నందు హ్లాదినీ పావనీ నలినీ సంజ్ఞంబు లగుమూఁడుప్రవాహంబులు
దూర్పుదెసకుం జనియె సితా సింధు సుచక్షు సంజ్ఞలు గల మూఁడుప్రవా
హంబులు పశ్చిమదిక్కునకుం జనియె మఱియును.
| 848
|
సీ. |
దివి కేగ మదిలోనఁ దివురుభూజనులకు నిశ్రేణు లన నూర్మినికరములును
జెలిమిఁ దారలతోడఁ జేయంగఁ జనుమాడ్కి వినువీథి కెగయుజీవనకణములు
ధర్మాత్ము లగువారి నిర్మలకీర్తులకరణి నొప్పిడు ఫేనఖండతతులు
నీరీతిఁ ద్రిప్పుదు నెల్లదోసము లంచు దెల్పుచందంబునఁ దిరుగు సుళ్లు
|
|
తే. |
వెలయ వినువీథి శరడభ్రవిభ్రమంబు, గలిగి యొకదివ్యవాహిని యలభగీర
థావనీనాథువెనువెంట నంటి యఘస,మూహములఁ బాప భూలోకమునకు వచ్చె.
| 849
|
వ. |
అది మఱియు శంకరజటాజూటతటాధివాసుం డగుహిమకరునికిరణము
లన్నియు సర్వతోముఖత్వంబు మాని యేకీభవించి యక్కురంగలాంఛనుని
|
|