| తే. |
అమరు లనలునిఁ గనుఁగొని యనిలుఁ గూడి, చెలఁగి నీవిందుఁ దగఁ బ్రవేశింపు మనిన
విని యతం డట్ల కావించె జనవరేణ్య, యవని శ్వేతాద్రి యన నొప్పె నచటి నెలవు.
| 734
|
| వ. |
మఱియు రౌద్రం బైనతేజం బెచ్చోట విసృష్టం బయ్యె నది కార్తికేయజన్మ
స్థానం బైనదివ్యశరవణం బై పావకాదిత్యసన్నిభం బై విలసిల్లె నంత దేవతలు
సమస్తమునిగణసమేతంబుగా నయ్యుమామహేశ్వరులం బూజించి రప్పుడు.
| 735
|
| క. |
కట్టడితనమున వేల్పులు, గట్టిగఁ దన కప్రియంబుఁ గావించుటకుం
గట్టలుకఁ దత్ఫలంబును, గట్టి కుడుచున ట్లొనర్తుఁ గా కని యుమయున్.
| 736
|
| క. |
కనుఁగొనలఁ దామ్రదీధితి, దనరారఁగ మేను దీప్తదవశిఖిచందం
బున నలరఁ గ్రోధ మది పై, కొనఁగా దోయిట జలంబుఁ గొని యి ట్లనియెన్.
| 737
|
| చ. |
కొడుకును గోరి ప్రాణవిభుఁ గూడి సుఖించెడు నాకు నిమ్మెయిన్
విడువక దుష్టు లై నడుమ విఘ్న మొనర్చితి రిట్లు గాన నిం
పడరఁగ వేల్పులార యిది యాదిగఁ బత్నులయందు మీ కిఁకం
గొడుకులు పుట్ట కుండెదరు కోరి శపించితి నిక్క మింతయున్.
| 738
|
| తే. |
ఇలను వీక్షించి క్రుద్ధ యై యేను దాల్పఁ, దగినయీతేజ మీ వెట్లు దాల్చితి విది
మొదలు బహునాయకత్వంబుఁ బొందు మనుచు, శాప మిచ్చెఁ బదంపడి శైలతనయ.
| 740
|
| వ. |
మఱియు వసుంధర నుద్దేశించి యూషరత్వాదినానావిధరూపిణి వై మచ్ఛాప
క్రోధవిపర్యస్తప్రకృతి వై పుత్రకృతప్రీతి నొందకుండు మని యిట్లు కఠోరంబుగా
శపించె నంత దేవతలు పార్వతిచేత శప్తులై మొగంబుల లజ్జావిషాదంబులు
వొడను నిజనివాసంబులకుం జనిరి శంభుఁడు దేవీసహితుండై యచ్చోటు
విడిచి తుషారగిరియుత్తరభాగంబునకుం జని తదీయం బైనయొక్కమహోన్నత
శృంగంబుమీఁదఁ దపంబుఁ జేయుచుండె నిది పార్వతీవృత్తాంతం బింక
గంగావృత్తాంతం బెఱింగించెద వినుము.
| 741
|
విశ్వామిత్రుఁడు శ్రీరామునికి గంగావృత్తాంతంబుఁ దెల్పుట
| సీ. |
అమరు లందఱును మహర్షిసమేతు లై కడువేడ్క బ్రహ్మను గానఁ బోయి
వినయంబు భక్తివివేకంబు లేర్పడఁ దత్పాదములకు వందనముఁ జేసి
నలువ మా కొకఁడు సేనానాయకుఁడు లేమిఁ జేసి దైత్యులచేతఁ జిక్కు పడితి
మష్టమూర్తికిఁ బుట్టి నట్టివాని గ్రహింతు మని యున్న నదియు నాఁ డట్ల యయ్యె
|
|
| తే. |
దామరసగర్భ మా కింకఁ దగినకార్య, మెద్ది యోచించి త్రైలోక్యహితము పొంటె
|
|
