| | త్యనుపమఘోరనిష్ఠ చెలువార సమస్తజగద్ధితంబుగా | 602 |
| ఆ. | రామ యిచటఁ దొల్లి రాజీవనేత్రుండు, విపులనిష్ఠ ఘోరతపముఁ జేసి | 603 |
| చ. | చెలువుగ నీగతిన్ జపము సేయుచు మాధవుఁ డున్నవేళ దో | 604 |
| వ. | దేవత లందఱు వహ్నిపురోగము లై యిచ్చటఁ దపంబుఁ జేయుచున్న విష్ణు | 605 |
| ఆ. | అనుచు సురలు వేఁడ నపుడు జితారియై, కాంత నదితిఁ గూడి కశ్యపుండు | 606 |
| తే. | కమలలోచనుఁ డపుడు సాక్షాత్కరింప, నలరి కశ్యపుఁ డతిభక్తి సెలఁగ మ్రొక్కి | 607 |
| వ. | దేవా నీవు తపోమయుండవు తపోరాశివి తపోమూర్తివి తపస్స్వభావుండ వట్టి | 608 |
| క. | అని నానానూనోక్తుల, వినుతించిన నాత్మ మెచ్చి విష్ణుం డను నో | 609 |
| చ. | అన విని కశ్యపుం డనియె నంజలిఁ జేసి మహాత్మ నాకు నీ | 610 |
| వ. | మహాత్మా యిచ్చటఁ దపంబు సిద్దించుటం జేసి యీదేశంబు సిద్ధాశ్రమం బనం | |
