Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/188

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


మ్మనమున భక్తి మీఱఁ బరమం బగుమంత్ర మొగిం జపించి య
మ్మునికి నమస్కరించి కడుమోదమునం గృతకార్యసిద్ధు లై.

517


తే.

తపసియనుమతి వడసి తత్సహితు లగుచు, నచటు వాసి రయంబున నవలనగిది
మహితసరయూనదీసంగమంబునందు, భువనపావని యైనజాహ్నవిని గాంచి.

518


చ.

అనుపమవృక్షశోభితతదంతికకాననసీమయందు మిం
చిననియమంబునం దపముఁ జేసెడువారి నమేయదీప్తిచేఁ
దనరెడువారి మౌనుల నుదారతఁ గాంచి మునీంద్రుతోడ మె
ల్లన వినయంబుతోఁ బలికె రాఘవరాముఁ డమోఘుధాముఁ డై.

519


క.

ఈపుణ్యాశ్రమ మెవ్వరి, దేపుణ్యచరిత్రుఁ డిప్పు డిచ్చట నుండున్
గోపాలవనముఁ బోలెడుఁ, దాపసకులవర్య మాకు దయఁ దెల్పఁ గదే.

520


క.

నా విని కౌశికుఁ డిట్లను, భూవరనందనునితోడఁ బొలుపుగ విను మీ
పావనతపోవనోత్తమ, మేవిధమునఁ గలిగె దాని నెఱిఁగింతుఁ దగన్.

521


వ.

తొల్లి భగవంతుం డగుశశాంకశేఖరుం డుద్వాహానంతరంబునఁ బార్వతీసహి
తంబుగా సమాహితమనస్కుండై యిచ్చట నఖండచండనిష్ఠాసౌష్ఠవం బేర్పడఁ
దపంబుఁ జేయుచుండ నప్పుడు సురప్రార్థితుండై కందర్పుండు దర్పం బేర్పడ
నహంకరించి దర్పించిన నద్దేవదేవుండు కినుక పొడమినచిత్తంబున మూఁడవ
కన్ను విచ్చి చి చ్చురలం జూచి హుంకరించినఁ దదీయనేత్రానలజ్వాలాజాలదం
దహ్యమానశరీరుం డై యక్కాముఁడు నాటంగోలె యనంగుఁ డనం బరఁగె
నిచ్చట మదనుం డంగవిమోచనంబుఁ జేసెం గావున నీవిషయం బంగవిష
యం బన విశ్రుతి వహించె నీయాశ్రమం బాదికాలంబున శంకరస్థానం బనం
బరఁగు నిప్పు డయ్యాదిదేవునిశిష్యులు పరమఋషులు ధర్మపరు లిచ్చట
నున్నవా రిచ్చట వసించువారికిఁ బాపంబు లే దని శివునివచనంబు గలదు
కావున.

522


తే.

నరవరకుమార యీరెండునదులనడుమఁ, బొల్బుపావన మైనతపోవనమున
నేఁటిరాత్రి ముదంబున నిలిచి యెల్లి, మిహిరుఁ డుదయించునంతకు మేలుకాంచి.

523


తే.

స్నాన మొనరించి జపియించి సముచితముగ, వహ్నికార్యంబు సలిపి యవ్వల స్రవంతి
దాఁటి తాపసాశ్రమము లందంద చూచి, కొనుచు మాయాశ్రమమునకుఁ జనుద మనఘ.

524


వ.

అని పలికి యవ్విశ్వామిత్రుండు తదనుమతంబున మనోజ్ఞం బైనగంగాసరయూ
మధ్యప్రదేశంబున నివసించి యుండ నప్పుడు.

525


ఉ.

అచ్చటఁ దాపసప్రవరు లద్భుతశీలుని గాధినందనున్
వచ్చినవానిఁగా నెఱిఁగి వన్యఫలంబులు సంగ్రహించి తా