| |
గ్రుచ్చి కవుంగిలించి వెసఁ గూఁకటి దువ్వి నిజాంకపీఠిపై
ముచ్చట నుంచి తచ్ఛిరము మూర్కొని చెక్కిలి ముద్దుఁ గాంచి లో
హెచ్చినకూర్మి నివ్వటిల నిట్లని పల్కె సుధామయోక్తులన్.
| 502
|
| ఆ. |
నన్నుఁ గన్నతండ్రి నాముద్దులయ్య నా, చిన్నియన్న నిన్నుఁ జెన్ను మీఱఁ
గుశికసుతుఁడు దోడుకొని పోవ వచ్చినాఁ, డరుగు మితనివెంట ననుజుఁ గూడి.
| 503
|
| వ. |
అని పలికి యద్దశరథుండు ప్రీతచేతస్కుండై ప్రాస్థానికం బగుస్వస్త్యయనంబుఁ
బ్రయోగించి ప్రియనందనుం డైనరాముని విశ్వామిత్రుని కొసంగిన.
| 504
|
| తే. |
తల్లులకు మ్రొక్కి పతికి వందనముఁ జేసి, మౌనివరునకుఁ బ్రణమిల్లి మంగళాభి
మంత్రితుం డయి గాధేయమౌనివెంట, హర్ష మిగు రొత్త నరుగు నయ్యవసరమున.
| 505
|
| క. |
మందారవృష్టి గురిసెను, బృందారకబృందదుందుభిస్వను లెసఁగెన్
మందానిలంబు వీచెను, గ్రందుగ వడి మొఱసె శంఖకాహళరవముల్.
| 506
|
| చ. |
నిరుపమదివ్యమౌక్తికమణీముకుళీకృతకాకపక్షుఁ డై
సురుచిరదివ్యహారపరిశోభితరమ్యవిశాలవక్షుఁ డై
శరములు గార్ముకం బసినిషంగములుం గొని మౌనివెంటఁ దా
నరిగెఁ బినాకివెంట ముద మారఁగ నేగుకుమారుఁడో యనన్.
| 507
|
| క. |
రాము నెడఁబాయ కప్పుడు, భీమశరాసనశరాసపృథుతూణము లు
ద్దామగతిఁ దాల్చి వెంటనె, సౌమిత్రి కుతూహలం బెసంగం జనియెన్.
| 508
|
| శా. |
రాణింప న్రఘువర్యు లీక్రియఁ దనుత్రాణుల్ గృపాణుల్ ధను
ర్భాణుల్ శౌర్యధురీణు లద్భుతులు భాస్వద్బద్ధగోధాంగుళీ
త్రాణుల్ తాపసరాజువెంటఁ జని రందం బొప్ప లీలారతిన్
వాణీనాథునివెంట నశ్వులు విభాస్వల్లీలఁ బోవున్ గతిన్.
| 509
|
| వ. |
ఇత్తెఱంగున నత్తరణీకులగ్రామణులు నిజతేజోజాలంబుల దశదిశల వెలుంగం
జేయుచు ద్రిశీర్షంబు లగుపన్నగంబులకరణి నలరుచు విశ్వామిత్రుని వెనుకొని
యెడనెడఁ జనవుఁ గఱపుచు మందాంచితగమనంబునం బోవునప్పు డమ్మునీం
ద్రుండు లబ్ధమనోరథుం డై యక్కుమారులతో లీలావినోదంబులం దగిలి
దయార్ద్రస్నేహభూయిష్ఠం బైనచిత్తంబునందు హర్షంబు పల్లవింపఁ జనిచని
సార్ధయోజనమాత్రంబుదవ్వులం గలసరయూనదిదక్షిణతీరంబుఁ జేరంబోయి
రామా యని మధురంబుగాఁ బేర్కొని యి ట్లనియె.
| 510
|
విశ్వామిత్రమహర్షి రామునకు బలాతిబల లనెడుమంత్రంబుల నుపదేశించుట
| చ. |
అనఘ మహానుభావ సుకృతాత్ములచిత్తముభంగి రమ్య మై
తనరుచు నున్న దీతటిని దప్పక నీ విపు డీజలంబు గ్ర
|
|
