బ్రహ్మ దేవతలను వనచరయోనులఁ బుట్ట నియోగించుట
| చ. |
మనకు హితంబు సేయుటకు మాధవుఁ డుర్వి జనించుచున్నవాఁ
డనిమిషులార యవ్విభున కాజిని సాయ మొనర్పఁగా రహిన్
మనమును ధాత్రిఁ బుట్ట నగు మానకఋక్షవనాటయోనులం
దనువుగ వీర్యవంతులగు నట్టివలీముఖులన్ సృజింపుఁడీ.
| 389
|
| వ. |
మఱియు బలవంతులును గామరూపులును మాయావిదులును గరుడానిలతుల్య
వేగులును శూరులును నయజ్ఞులును బుద్ధిసంపన్నులును విష్ణుతుల్యపరాక్రము
లును నుపాయజ్ఞులును దివ్యదేహయుక్తులును దుర్జయులును సర్వాస్త్రసం
యోగసంహారాదిగుణయుక్తులును నమృతప్రాశనులు నగుభల్లూకగోలాంగూల
వానరుల యక్షగంధర్వపన్నగసిద్ధవిద్యాధరకిన్నరాప్సరఃకాంతలయందు మీ
మీయంశంబుల వేఱ్వేఱ సృజింపుండు.
| 390
|
| తే. |
సృష్టి నింతకు మున్నె నాచేత సృష్టుఁ, డయ్యె జాంబవంతుండు ఋక్షాధినాథుఁ
డతఁడు కడుజృంభమాణుండ నైననాదు, ముఖమువలన జనించె సముత్సుకతను.
| 391
|
దేవతలు వనచరయోనులఁ దత్తన్నామంబుల నవతరించుట
| చ. |
అని నయ మారఁ బద్మభవుఁ డాడిన న ట్లొనరింతు మంచు న
య్యనిమిషవర్యు లందఱు నిజాంశములన్ సృజియించి రాఢ్యులన్
ఘనతరసింహవిక్రముల గ్రావసమానుల నాత్మతుల్యులన్
వనచరవీరులన్ బలవివర్ధనులన్ భువనప్రసిద్ధులన్.
| 392
|
| చ. |
పొలుపుగ శక్రునంశమునఁ బుట్టెఁ బ్రతాపజితాంశుమాలి దో
ర్బలపరిపాలితాగచరపాళి దురంతనితాంతవిద్విష
త్కులవనకీలి హైమశతతోయజమాలి యనారతాజిని
శ్చలజయశీలి వాలి దివిషద్గుణసన్నుతశౌర్యశాలి యై.
| 393
|
| క. |
ఉగ్రకరువంశమున విపు, లగ్రీవుఁడు లోకభీకరస్ఫుటరిపువం
శగ్రావఘనశతారుఁడు, సుగ్రీవుఁడు పుట్టెఁ బూర్ణసోమునిభంగిన్.
| 394
|
| క. |
ధీరుఁడు శూరుఁడు వీరుఁడు, తారుఁడు కీర్తిజితవిమలతారుఁడు సుగుణో
దారుఁడు నరాతిలోచన, ఘోరుఁడు జన్మించె దేవగురునంశమునన్.
| 395
|
| ఆ. |
అవనిఁ గిన్నరేశువంశంబున జనించె, జగము లొక్కభంగి సన్నుతింప
దైత్యసూదనుండు ధైర్యనిర్జితగంధ, మాదనుండు గంధమాదనుండు.
| 396
|
| తే. |
విశ్వకర్మాంశమునఁ బుట్టె వీరలోక, నుతబలుఁడు భూరిశౌర్యనిర్జితబలుండు
|
|
