| |
నను మదిఁ దోఁచినంతయు ఘనంబుగఁ దెల్పెద మాలకింపవే.
| 368
|
| శా. |
దేవా తొల్లి విరించిఁ గూర్చి హఠ ముద్దీపింపఁ బెక్కేండ్లు నా
దేవారాతి దపంబు సల్పుటయు నద్దేవుండు తా వచ్చి త
త్ప్రావీణ్యంబున కిచ్చ మెచ్చి కృప సొంపార న్వరం బిచ్చెద
న్నావాక్యం బెద నమ్మి ఘోరతపమున్ దైత్యేంద్ర చాలింపుమా.
| 369
|
| వ. |
అని పలికిన నద్దశముఖుండు సుధారసోపమం బైనయరవిందగర్భునివచనం
బుల కలరి తపంబు సాలించి నమస్కారంబుఁ గావించి యంజలిఁ గీలించి యా
గమసూక్తులం బ్రస్తుతించి మహాత్మా నాయందుఁ గృప గల దేని మనుష్యుల
వలనం దక్కఁ దక్కినసమస్తభూతంబులవలనం జావు లేకుండ వరంబుఁ గృప
సేయుమని యడిగిన నప్పరమేష్ఠి యట్ల యగుంగాక యని పలికి యంతర్ధానంబుఁ
జేసె నిత్తెఱంగున నద్దైతేయవల్లభుండు మనుజులు హీనబలు లని తలంచి సరకు
గొనక వారి నిరాకరించి తక్కినవారివలన మృత్యువు లేకుండ వరంబు వడసి
వీర్యదర్పితుం డై యవక్రపరాక్రమంబున ముల్లోకంబుల నాక్రమించి సమస్త
భూతంబుల బాధించుచు విశేషించి కామవ్యసనంబునఁ బాపం బని తలంపక
పుణ్యాంగనలం జెఱపట్టుచున్నవాఁ డప్పాపాత్తుని మనుష్యావతారంబునం గాని
తక్కినయవతారంబులచేత వధింపఁగూడదు కావున మీరు మనుష్యరూపంబున
నవతరించి రావణుని వధించి లోకంబులకుఁ బరమకల్యాణంబు సంపాదింపవల
యు నీవే గతి యని శరణాగతులమై మొఱ లిడుచున్నమమ్ము రక్షింపవే యని
యభ్యర్థించిన నవ్విరించిగురుం డుదంచితకరుణాకటాక్షవీక్షణంబుల నిరీక్షించి
వారి కి ట్లనియె.
| 370
|
శ్రీ నారాయణుఁడు దేవతల కభయదానం బొసంగుట
| చ. |
అనిమిషులార మీర లిపు డాడినకైవడి మానుషాకృతిన్
దనుజునిఁ జంపి మీకుఁ బ్రమదం బొనగూర్చెద నెందుఁ బుట్టుదుం
జనకునిఁ గాఁగ నెవ్వనిఁ బ్రసన్నమతి న్వరియింతు నేక్రియం
దనరుదు నెన్నిరూపములు దాల్పుదు నింత యెఱుంగఁ బల్కుఁడీ.
| 371
|
| ఉ. |
నా విని నిర్జరుల్ కమలనాభుని కి ట్లని రయ్య సర్వగో
త్రావరమాళిరత్నరుచిరంజితపాదసరోరుహుం డయో
ధ్యావిభుఁ డాఢ్యుఁ డాదశరథావనినాథుఁడు పుత్రకాముఁ డై
వావిరి దీక్షఁ గైకొని హవం బొనరించుచు నున్నవాఁ డిలన్.
| 372
|
| శా. |
సుశ్రావ్యస్ఫుటవీరశబ్దధరుఁ డై శోభిల్లునాఱేనికిన్
హ్రీశ్రీకీర్త్యుపమాన లై కలరు నారీరత్నముల్ మువ్వు ర
గ్రశ్రోతవ్యలు వారియందుఁ జతురాకారంబులం బుట్టి దై
త్యశ్రేష్ఠు న్వధియించి సత్కరుణ దేవా మమ్ము రక్షింపవే.
| 373
|
