Jump to content

పుట:Gopinatha-Ramayanamu1.pdf/164

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


బున నానావిధమంగళవాక్యఘోషస్వస్తివాదపూర్వకంబుగా సరయూతటవి
రచితం బైనయజ్ఞవాటంబుఁ బ్రవేశించి శాస్త్రంబు నతిక్రమింపక కల్పసూ
త్రానుసారంబుగా యజ్ఞకర్మారంభంబుఁ గావించి హయాగమనంబుఁ గోరుచుం
డ సంవత్సరంబు పరిపూర్ణం బగుటయు నయ్యుత్తమాశ్వంబు సనుదెంచె నంత
వసిష్ఠాదిమహర్షులు ఋష్యశృంగుం బురస్కరించుకొని కల్పసూత్రప్రకారంబున
మఖకర్మం బాచరింప నుపక్రమించి శాస్త్రోక్తభంగిఁ బ్రవర్గ్యంబు నుపసదంబు
నుం గావించి యుపదేశశాస్త్రంబునకంటె నధికం బైనకర్మం బంతయు నిర్వ
ర్తించి బహిష్పవమానాదులచేతఁ దత్తత్కర్మదేవతలఁ బూజించి ప్రాతస్సవనం
బుఁ గావించి పదంపడి యింద్రగ్రహనిష్ఠం బైనసోమాంశంబు విధ్యుక్తంబుగా
నింద్రున కొసంగి పాపనివర్తకుం డైనసోమరాజును స్తోత్రశస్త్రంబులచేత నభిను
తించి యథాక్రమంబుగా మాధ్యందినసవనంబును దృతీయసవనంబునుం గావిం
చి పాత్రాదిస్ఖలనప్రభృతిదోషంబు లెవ్వియుం గలుగకుండ సర్వంబును మం
త్రవంతంబుగా నిర్విఘ్నంబుగా నిర్వర్తించి.

328


తే.

పరఁగ నయ్యజ్ఞమునఁ గలసాఱులందు, నార్తుఁ డశతానుచరుఁడు క్షుధాతురుండు
శ్రాంతుఁ డపరీక్షితుఁడు విద్య రానిమూఢుఁ, డరసిచూచిన లేఁ డొక్కఁడైనఁగాని.

329


చ.

వరమును లగ్రజుల్ నృపులు వైశ్యులు పాదజను ల్క్రమంబునం
దరుణులు బాలవృద్ధులును దత్క్రతురాజమహోత్సవస్థితిన్
సురుచిరభంగిఁ బ్రత్యహముఁ జూచియు స్వాదురసోచితాన్నముం
జిరశుభలీల నిత్యము భుజించుచుఁ దృప్తి వహింతు రెంతయున్.

330


శా.

అశ్రాంతంబును మ్రోయు సమ్మఖమునం దాలించినన్ దట్ట మై
యశ్రాంతస్ఫుటయాజకోక్త మగుస్వాహానాద మాశ్రావయా
స్తుశ్రౌషణ్ణినదంబు తీవ్రముగ వాసోదీయతాం దీయతాం
చశ్రాణౌదన మస్రవంబు కృపయా క్షంతవ్య మన్నాదమున్.

331


ఆ.

అన్నపర్వతంబు లాజ్యప్రవాహముల్, భవ్యసూపశాకభక్ష్యరాసు
లేమి చెప్ప వచ్చు నేకోత్తరశతంబు, లగుచుఁ జూడ నయ్యె ననుదినంబు.

332


శా.

నానాదేశనివాసు లైనపురుషు ల్నారీమణు ల్నాగరుల్
నానాభంగుల నన్నపానవసువిన్యాసంబులం దృప్తు లై
యానందంబున భద్ర మస్తు నృపతే యంచు న్నుతింపం గరం
బానాదంబు వినంగ నయ్యెఁ బతి కిం పారంగ నశ్రాంతమున్.

333


తే.

విప్రవరుల కలంకృతవేషు లైన, జనము లిష్టపదార్థము ల్చాల నొసఁగి
రందుఁ గుండలశోభితు లైనకొంద, ఱనుసరించిరి వారిసాహాయ్యమునకు.

334


మ.

అనిశంబు న్మఖమందు విప్రులు సువేషాఢ్యు ల్కృతాలంకృతు
ల్కనదుద్యన్మణికుండలస్ఫురితు లై కర్మాంతరంబందుఁ బా