| |
ర్వకంబుగా ఋశ్యశృంగునిం బురస్కరించికొని పురంబుఁ బ్రవేశించి రాజ
మార్గంబునం జని పురజను లమందానందంబున నభినందింప సుముహూర్తం
బున నంతఃపురంబుఁ బ్రవేశించి వివిధప్రకారంబుల నమ్మహర్షినందనుం బూ
జించి తన్నుఁ గృతకృత్యునింగాఁ దలంచుకొనుచు సుఖం బుండె నంత పుర
కాంతలెల్ల శాంతామహాదేవి నర్హవిధులఁ బూజించి యుపసర్పించి వివిధోప
చారంబుల సంప్రీతం జేసి రిట్లు ఋశ్యశృంగుండు సత్కారసత్కృతుండై శాం
తం గూడి పరమానందంబున నభీష్టోపభోగంబు లనుభవించుచు సుఖంబుండు
నంత నొక్కింతకాలమునకు సకలజగన్మనఃకాంతం బైనవసంతంబు వనాం
తంబుల నలంకరించిన నమ్మేదినీకాంతుండు స్వాంతంబున మఖంబుఁ జేయం
దలంచి శాంతాకాంతుని రావించి నమస్కరించి ప్రసన్నుం గావించుకొని
కులసంతానంబుకొఱకు హయమేధంబుఁ గావింప నిశ్చయించితి సాంగ్రహణేష్టి
గావించుటకు మొదల బ్రహ్మత్వంబున ఋత్విగ్వరణంబుఁ గావించెద నంగీకరింప
వలయు నని ప్రార్థించిన.
| 301
|
| క. |
నా విని యామునిపుత్రుఁడు, భూవరుతో మంచిపనియె పూనితి వింకన్
నీ వాయత్నము సేయుము, పావనగుణ విడువు మింక భద్రహయంబున్.
| 302
|
| క. |
అని పలుక నతనియనుమతిఁ, గొని భూరమణుండు మంత్రకోవిదుని సుమం
త్రునిఁ గని యస్మద్గురులం, గొని తెమ్మనవుడు నతండు కుతుకం బెసఁగన్.
| 303
|
| చ. |
రయమున నేగి కోసలధరావరునానతిఁ బుణ్యకర్ములన్
నియతుల వేదపారగుల నిత్యతపోధనులన్ మహాత్ములన్
నయవిదులన్ వసిష్ఠమునినాథముఖాఖిలసంయమీంద్రులం
బయనముఁ జేసి భూవిభునిపాలికి గ్రక్కునఁ దోడి తెచ్చినన్.
| 304
|
| క. |
భూవిభుఁడు వారినెల్ల య, థావిధిఁ బూజించి వినయతత్పరమతి యై
భావించి భక్తి నంజలిఁ, గావించి ముదం బెలర్పఁగా ని ట్లనియెన్.
| 305
|
దశరథుఁడు ఋశ్యశృంగమునియనుమతంబున నశ్వమేధంబుఁ జేయఁ బూనుట
| తే. |
వరసుతార్థము పెక్కుసువ్రతము లేను, జాలఁ జేసియు వడయంగఁ జాల నైతి
ననఘమతులార యిపుడు మీయనుమతమునఁ, బూని హయమేధ మొనరింప బుద్ధి వొడమె.
| 306
|
| క. |
కావున హయమేధం బేఁ, గావించెద శాస్త్రదృష్టకర్మంబున నీ
పావనుఁ డగుమునిపుత్రుప్ర, భావంబున నిష్టసిద్ధి వడసెద నింకన్.
| 307
|
| చ. |
అని జనభర్త వల్కుటయు నమ్మునినాథుఁడు దన్ముఖేరితం
బును సకలార్థసాధన మమూల్యము నైన తదుక్తిఁ గౌశలం
బును విని కౌతుకంబు ముదముం జెలు వార బహూకరించుచున్
|
|
