| | త్పలమారంద ముదశ్రువు న్మదకపోలద్వంద్వమై సర్వమై | 127 |
| వ. | అని యిందిరారవిందనయనానందకరుం డగు నందకకరునిషందిరసౌందర్యంబు | 128 |
| క. | బాలురుగాన వివేకము, సాలదొ బిసబిసన నెందుఁ జనియెద రంచుం | 129 |
| వ. | ఇవ్విధంబున. | 130 |
| క. | పోవలదని రోధించిన, దౌవారికజనముఁ గాంచి తాపసవరు లే | 131 |
| తే. | అనిన వేళ గాదు వనజాతనేత్రుండు, తరుణిఁ గూడి యంతిపురమునందు | 132 |
| మ. | ఇనబింబంబున యోగిమానసములం దేప్రొద్దు శ్రీకాంతతో | 133 |
| క. | కనుటయుఁ గనఁదగు నదియును, గనుఁగొనువాఁ డాత్మ యయ్యెఁ గనుఁగొనవలదం | 134 |
| తే. | ఏల యజ్ఞాన మొదవె నీవేళ మీకు, నిర్వికారంబు పూర్ణంబు నిర్మలంబ | 135 |
| తే. | ఘట[1]మటోపాధి భిన్న మౌ గగన మట్లు, ప్రకృతిసంబంధమున భిన్నభంగిఁ దోఁచు | 136 |
| తే. | ప్రకృతిభిన్నగుణంబులఁ బ్రభువుఁ బోలి, మమ్ము దౌవారికులఁ జేసి మనుపుచోటఁ | 137 |
- ↑ పటోపాధి
