42 బిల్వమంగళ [అం 2
ప్రాణప్రవాహిని-పడుచోటు గాన.
బుట్టినదాదియూ-పొడగాంచనైతి
నాత్మీయమనదగు-నర్థ మొక్కటియు.
ఏడబోవుదు నేను? నెయ్యెడ గాంతు?
గాఢాంధకారంబు-గనరాదు దారి
ఛవిజూపు నెవ్వాడు-ఛాయ విరియగను>
ఆత్మీయుడగువాని-నరయ బోవుదును
లోకమంతా తిరిగి-కేక వేయుచును.
(పిచ్చిది పాడుతూ వచ్చును)
(తోడిరాగము..."పట్టువిడువబోడు" వరుస)
పట్టువిడిచిపోడు-నా చెయి ||ప||
ఎట్టులనేగిన నావెన్క నె పడు
కొట్టితిట్టినను, కొందలమొందడు ||ప||
సంతసమొంద నే-చింతనుతొలగును,
చింతించిన నే - చింతనుగూలును;
ఎంతయాదరము కలదొకొయనిపరీ-
క్షింతును నాదగురత్న మల్లదిగో ||ప||
సత్యాసత్యములను బోధించు,
నిత్యానిత్యములను చూపించు;
అత్యాదరముననెదప్రేమించు,
భృత్యకోటికిని ముక్తినొసంగును ||ప||
చింతా - ఆహా! ఏమి మధురగానము !