[అం 3
భారత రమణి
ఇచ్చటనే దాచెదను. (తాళము తీసి అరలాగి లోనచూచి) ఓ హో! దీనిలో దొంగ అర కూడ యున్నది బలే! ఇది చాలుమేలు. ఇందులో నుంచెద. (తడిమిచూచి) ఇందేదో కాగితము లున్నటులున్నవి. ఇవి చూచినవారి కిందు సొమ్ముందునను ఆపోహము పుట్టదు. వాహ్వా ! ఇది మేలైన చోటు. అవరును చూడలెదు కదా, లేదు. అర్ధరాత్రమున నిట నెవ్వరుందురు? ఈసారి వీటిని తీయుట సాధ్యము కాదు. (అందులో పెట్టి తాళము వేసి) హాయి హాయి.(పోయి నిద్రించును.)
(వినోదిని వచ్చును)
వినో--మా తండ్రిగా రేదో మాటలాదు చున్నటులున్నది. (అంతట చూచి) ఇందెవ్వరును లేరే...ఓహో! నిద్రలో లేచి తిరుగుచుండుటయు మాటలాడుటయు వీరికి అలవాటే. అదిగో నిద్రించి నట్లున్నది. (పోవును)
----
మూ డ వ రం గ ము
(ఉపేంద్రు నిల్లు, ఉపేంద్రుడు భక్తులు)
ఉపే--వత్సలారా, ఆహారము గొనుట కూడ అధ్యాత్మిక వ్యాపార మని నేను సిద్ధాంతము చేసినాను. ఇదిగో నవనీతము ఇది శ్రీకృష్ణుడే ! దేవకీనందనుదే!
భక్తు-- ఓహోహో!
