79
భారత రమణి
మాన--కన్నెచెఱ విడిపించ వద్దా?
దేవే--వివాహము కాకున్న అది వీడుటెట్లు?
మాన--కులములోనుండి వెలివేవరా?
దేవే--అందుకు మొదటనుండియు సిద్ధమే!
(తెఱలో దేవేంద్రా ! అని కేక)
ఆ రమ్ము, నీవు లోనికి పొమ్ము, (ఆమె పోవును) తంటా తీరినది.(సదానందుడు వచ్చును)
సదా-- మిత్రమా, నీదేహస్ధితి బాగులేదని వింటిని.
దేవే--వెఱేమియు లేదు. మనోవ్యాధిచే అప్పుడప్పుడు దేహస్వస్థత తగ్గుచుండును.
సదా--మనోవ్యాధి నేల తెచ్చిపట్టుకుందువు?
దేవే--వలదన్నను నన్ను వదలకున్నది. సంతానముపై కూర్మి ఎక్కుడయి మమత పఱుగుటచేత నే,మో?
సదా-- సుశీల గూర్చి బెంగగొంటివా?
దేవే-- లెదు, లేదు అది మంచిపని చేసినది. పెళ్లి కొప్పుకొనుటయే లెదు... ఈకుటుంబము మట్టిలో కలిసిన మేలగును. సకలపాపసంకులము. ఆపదలకు పదము. సర్వ నాశహేతుభూతము. పిల్లలను తాచుపాములకు పాలుపోసి పెంచుచున్నాము... అబ్బబ్బ ! ఎంత అవివేకము.
సదా-- నీ అభిప్రాయ మిదేనా?
దేవే-- వేఱేముండును?
