፵ምዘ
- ă”ţi
చ|| 125 ఏరీ కోరి మనోజ్ఞపుష్పములు నీ కీయెన్మిదే' యంచు నా త్మారామమ్మునఁ బూవఁజేసితి నహింసాదిప్రసూనంబు ö నారాధించెద వీనిచే నిను ననంతాళ్వార్ల కైంకర్యపుం దీరుల్ గా వని వేఱుచేసెదవె తండ్రీ! వేంకటాధీశ్వరా ! దూరంబేల పరంబు నీ విహమునందున్ భక్తరక్షార్ధ మ ర్చారూపంబు ధరించి యుంటివన నిచ్చల్ నిన్నె లోకన్ను చె న్నారం గాంచెద దేహదేవకులమూలాధారమం దాసహ ప్రారంబున్ సుఖసత్యచిత్కలిత దీపారాధనల్ సేయుచున్! కరకరపల్కులన్ బిరుసు గల్గినశర్కర నన్ను బాగుగాఁ గరఁచి పొరంటికొంటివి నిగన్నిగమీఁగడపాల వీవు ని ల్వరమున నాకు మార్దవము వచ్చెను నీకు ఘనత్వ మబ్బె ని ర్వురము రసాయనం బగుటపోలదె యుర్వికిఁ గ్రోత్తకోవగాన్. వే. వ్రభాకరశాస్త్రి 1. అహింసా ప్రథమం పుప్పం పుప్ప మింద్రియనిగ్రహః కొంతిః పుష్పం దయా పుష్పం జ్ఞానం పుష్ప మతః పరమ్! సత్యం పుష్పం తపః పుష్పం భావపుష్ప మథాష్ట్రమమ్ ఏవ మష్టవిధం పుష్పం విష్ణోః ప్రీతకరం పరమ్!
