పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/57

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

లైన ధర్మంబులెల్ల నాయందు నెపుడు

కలుగు గాత, నాయం దవి కలుగు గాత


శా న్తి:|| భద్రం కర్ణేభి శ్శృణుయామదేవా: | భద్రం పశ్యే మాక్షభి

ర్యజత్రా:| స్థిర రజ్గై స్తుష్టువాగ్‌సప్తనూభి:! వ్యశేమ

దేవహితం యదాయ:|స్వస్తిన ఇన్ద్రో వృద్ధశ్రవా:!

స్వస్తిన: పూషా విశ్వవేదా:!స్వస్తి న స్తార్క్ష్యో అరిష్ట

నేమి:! స్వస్తి నో బృహస్పతి ర్దిధాతు ||


ఉ. విందుముగాత మాచెవుల వేలుపులార శుభంబు లెప్పుడు.

గందుముగాత భద్రములె కన్నుల నోయజనీములాగ! యె

పుందిరమైన యంగముల పోడిమి నిన్ను నుతించువారిమై

యుందుముగాత, ఆయు విరవొందగ మేనుల నీకు నింపుగన్.


ఆ.వె. ఇంద్రుడిచ్చు మేలు వృద్ధశ్రవుడు విశ్వ

వేదుడైన పూష నిభుడు నట్ల

తా నరిష్టనేమి తార్‌క్ష్యుండు మాకు బృ

హస్పతియును శుభదు లగుదు రెలమి.


శా న్తి:|| సహనా సవతు!సహనా భునక్తు!

సహవీర్యం కరనావహై!తేజస్వినా వధీత మస్తు

మా విద్విషానహై! ఓం శాన్తి శ్శాన్తి శ్శాన్తి:||


చం. మసల సతండు ప్రోచుత సమంబుగ బాలసనేయుగాపుతిన్

మనమును వీర్యమొక్కమొగిమానక చేతుముగాత, మెప్పుడున్

మనదగు నీయధీతమును మానిత తేజముగాత, ద్వేషమున్

మనకెపుడుం దొలంగుత, శమంబు శమంబుగాపుతన్!


                 ---------------------------