పుట:Andhra-Bhasharanavamu.pdf/16

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

గ్వర్గము]ప్రథమకాండము 15


సీ.

రట్టు రట్టడి రవ్వ రద్ది ర ద్దుప్పత రంతు గొహారు గోర పన వెలయు
నా ఘోషణసమాఖ్య యాడిక యేప మీసడ మీసడింపు తెగడు తెగడిక
యాఱడి యవసడి యగ డౌరు దూఱు దూరు దిసంతు సడి రోయి రోఁత రొచ్చు
సేగింపు సెగ్గెము సె గ్గేవగింపు నా నపవాదసంజ్ఞ యై యలరుచుండు
మొఱ్ఱ యన మొఱ యనఁగ వాపోక యనఁగఁ గూయినాఁ గూతనాగ నాక్రోశ మొప్పు
గొసరునా ననులాప ముల్లసిలుచుండు భూరిభవభంగ శ్రీమాతృభూతలింగ.

115


సీ.

రోఁజుడు రొంజుడు రొడ్డుడు రొండుడు రొల్లుడు రజ్జు ప్రేలుడు పలుము ప
లవరింపువైజు ప్రల్లదము వదరు వదావళి బజారము నాఁగఁ జెలఁగనౌఁ బ్ర
లాపాభిధ బతిమాలడ మన మిడు కన వన రన వన పన వనట యనఁగ
వాచారపం బన వాచరం బనఁగను దేవురిం పనఁగను దేవు రనఁగ
బరఁగుఁ బరిదేవనము కచ్చె పగటు కంటనమ్ము నాఁగను విప్రలాపమ్ము చెలఁగు
నటమట యనఁగ నపలాప మలరుచుండు భూతిలసితాంగ శ్రీమాతృభూతలింగ.

116


సీ.

తనరు దె ల్పనఁగఁ గృతప్రశంసాభిధ మొసగెస గుసగుస ముచ్చట యన
సల్లాపసంజ్ఞలై యుల్లసిల్లుచునుండు నెగ్గునా రుశతి పే రెసఁగుచుండు
సాంత్వనసంజ్ఞయై చనుఁ దీయ మనఁగను నిష్టోక్తి భాసిల్లు నిచ్చక మనఁ
గరుకు కరుసు కారు కారొడ్డెము పరుసు పరుసన యనఁగ నిష్ఠురము వెలయుఁ
దొచ్చెము తుటార మనఁగను దుచ్ఛవచన మొప్పు గెంటిస మన స్ఖలితోక్తి సంజ్ఞ
ద్రాబ యనఁగ నసారోక్తి దనరుచుండుఁ బుంగవతురంగ శ్రీమాతృభూతలింగ.

117


సీ.

ఒడ్డారమం చన నొరగొడ్దె మనఁగను సడుగునా వక్రోక్తి యడరుచుండుఁ
జతురోక్తిసంజ్ఞయై చనుఁ జదురుం చనఁ ద్వరితోక్తి వెలయును బద రనంగ
గ్రచ్చు కొతుకు నాఁగ గ్రస్తాఖ్య విలసిల్లు సోల్లుంఠనం బొప్పు నుల్లస మన
బూతునా బూమెనా బూకనా బూటక మ్మనఁగను వెేడబ మనఁగఁ గొడిమె
యనఁగను నబద్దసంజ్ఞయై యలరుచుండు నిజ మనఁగ నిక్కువం బన నిక్కెమనఁగ
నేటు నాగఁను సత్యంబు నెగడుచుండు మాతృభూత జగత్త్రయీమాతృభూత.

118


ఆ.

జాలి బురుడ బొంకు పొల్లు దబ్బఱ కల్ల, డబ్బు తక్కుటక్కు ఠవళి తవళి
తసుకు నసుకు దుద్దు తటవట ఠవ ఠవ, సట హుళిక్కి నా నసత్య మభవ.

119


తే.

శ్రీలు వెలయంగ నీ పేరఁ జేయుకతనఁ బరఁగు శాశ్వతముగను వాగ్వర్గ మిట్లు
గైకొనుము దీని భక్తసంఘాభిమాని, మాతృభూత జగత్త్రయీమాతృభూత.

120

ᛟᛟᛟᛟᛟᛟᛟᛟᛟ