మనవృత్తి
సాకీ: ఇసురొలలు బోయి కచ్చొలలు వొచ్చినంక
ఆడు ఈడని గాదు అందరు శికారిగాళ్ళే.....
మనవృత్తి గూలిపోతున్నదీ
బెస్త కులవృత్తి అడుగంటుతున్నదీ
మాల్కోల మన వలలు మూలకే చేరినయ్
కరువుతో అల్లాడి ఊరిడిసె కాలమై...
వలసెళ్లి పోతుండ్రు ఈదమ్మో...
కష్టాల కెదురీద రావమ్మో ॥మనవృత్తి॥
తరతరాలుగా మనకు ఆస్తి ఈ చెరువు కుంటేనురా
ఏరుబడితె పంచి ఇచ్చే ఎలుము బద్దేను గదరా
కంతల్లో కండ్లుజేరా వల కచ్చులు గట్టేది
పెచ్చులేసి తాళ్ళుబెట్టి పూసపదులు గట్టేది
కదురు దిప్పిన యాదిరాదు ఈదమ్మో.....
పిడులిప్పె యాల్లలేదు ॥మనవృత్తి॥
పసిపోరడు నేలబడితే వలపూస గట్టేడిదీ
పచ్చి బాలింతలా సుట్టు వలదాపు గట్టేడిదీ
కలికుండ గంజిపేర్పు కమ్మనాసన లేడబాయే
సందమామల పులుసు మసిలే శెవులటికలేడబాయే
గాడిపొయిల జాడ లేదు ఈదమ్మ...
గడియకో గండమాయె
రాత్రి పగలు ఏదిలేక చెరువార దిరిగేదిరా
వాగు వంకంలు ఎంత పొంగినా ఎదురీది బతికేదిరా
అంబటి వెంకన్న పాటలు
340