63
ప్రాదెనుగు గమ్మ
బాసను గకవికలు సేసి, సింగారమునకునైసిగ్గుడిగం బ్రావి, రోంతయించుక లేక పాడిగడి మివిలి, బూతులు, ఱంకులు నొందించి చొన్పి లంజలమై జిగి మొఱమెచ్చి యాడి, రాజుల రెడ్లను దెల్లించి పుచ్చి, కూర్మియ సెయ్యమ్ముగలరట్లు తోతే వేనవేల్ బొంకులు బొల్లి పాడియును నిచ్చకమ్ములు సెప్పి తమ కరువుగూడు గొనుటకు నొందెను గాసుకు నొండె దమకయిత కన్నెలవారికి దార్చి, బాసవెలందిని వెలయాలిజేసి, నెలయాలి మటుమాయ యాకెకు మరపి, మిఱమిట్లు గొల్పగా గద్దెనెక్కించి, నేలకు సానిగాదాని నెలకొల్ప; అంసలాడియ మేటివాడెనుగు మిన్నయని యుచ్చమల్లిని నందొఱు గొల్వ, ఱంపలాడియ మేటినాదెనుగు మిన్నయని యుచ్చమల్లిని నందొఱు గొల్వ; దొంటిబాస వెలంది గటగటా క్రుళ్ళి తెవులు గదిరిన చివుకులంజెయయి త్రెళ్ళె* ద్రెళ్లినన్ సోకుడు దలినవాండ్రు నీమగునెక్కొల్పి మెఱుగులు పూసి, దానిగౌగిటజేర్చి ముద్దాడుచుండ్రు. చవిగ్రొలనడియాస బంటను నొక్కెద రెండినవాతెఱ; దొండపండట్టె! రిమ్మెత్తినట్టులు నాకుచు గుడుచుచు రిత్తచవులకు మెచ్చియాఱ్చు చుందురెల్ల వెంటకు గొఱంతించునేనియులేక, యెల్లెడ నెప్పుడు గూర్చు నమ్ముదియ గ్రేడింతుఱనియ్య గ్రేగంటనేని. జూడుడి తెనుగుల వెఱిలేని నడత! తన యాలు మొఱటని వెంగళిఱేడోకడు లంజెను జేపట్టి తనసాని నేసి; పాటలు, సదువులు, వాడెమ్ము, సొపగు. గఱపించి, యెన్నియేన్ మెఱుగులు దిద్ది, తానింద్రు డది రంభయని పాటపాడించి, తనకోర్కు లీడేరెనని త్రుళ్ళుచుండ, నాయెద్దెమయివడి లిబ్బి కాండ్రందు బెక్కుండ్రు రేమఱి, తెల్విదక్కి, తమయాండ్రును మొఱటు లని తారు వగచి, కల్ల మినుముల వాడలంజెలను జేరి, మొఱటుదనముదలగి నాడెమ్మ గ్రోలగడగుదురయ్యరే యాయబ్బకాండ్రు! పెద్దలీచొప్పున లంజెను నాడెంపు రాణిగానెన్నుచు, గుగనాలిదెగడి, యొబ్బెరా సిది యని యేవగింప, నట్టి ___________________________________
- మ.రా.శ్రీ జయంతి రామయ్య పంతులు గారి
