పుట:సింహాసన ద్వాత్రింశిక (కొరవి గోపరాజు).pdf/298

పంచమాశ్వాసము

237

⁠

గ్విలసనరవములుఁ బలుకులు మొలతేరఁగ సంభ్రమించు మ్రొక్కును లేచున్.

⁠ 173

క.⁠

మోహమున మన్మథానల దాహము పె ల్లెఱుఁగలేక తనప్రాణంబుల్ దేహమునఁగలుగుటకు సం దేహముగాఁ జెయ్వులుడిగి దృష్టి మొగుడ్చున్.

⁠ 174

క.⁠

సతి విడిచిన ప్రాణంబులు పతి నిలుపఁగ నుండె నేఁగఁ బాడియె యతఁ డీ యతివ డిగవిడిచి తలఁగిన నతివేగమ తలఁగి పోద మని యున్న వనా.

⁠ 175

క.⁠

ఖేచరవంశవిభూషణ యేచోట వసింపలేక యెత్తుఁబయన మై నాచెలిప్రాణంబులు నినుఁ జూచినతావునన యెదురుచూచుచు నుండున్.[1]

⁠ 176

మ.⁠

అని చెప్పంగ లతాగృహంబుకడఁ బ్రాణాధీశుచే నేఁడు మ న్నన లే దిం కిట నెన్నిజన్మములకైనన్ భర్త జీమూతవా హనుఁ డౌఁగాత మటంచు దీఁగెయురిలో నాబాలకంఠంబుఁ దూ ర్చిన లోకాంబిక యైన యంబిక కృపం జేపట్టి తా నిట్లనున్.

⁠ 177

క.⁠

హృద్యాకారిణి యీమర ణోద్యోగం బుడుగు బాలుఁ డుత్తముఁడు యశో విద్యోతీతుఁ డధికాయువు విద్యాధరచక్రవర్తి విభుఁడౌ నీకున్.

⁠ 178

1. మది, గోచరమగు ఠావులేక గొంకుచునుండున్