| |
బై యుండె నందు ఘోరంబుగఁ బో రొనరించి కరితురగవీరభటనికాయంబులు
కాయంబులం బాసి పడియున్న సంగరాంగణంబు పుష్పితపలాశారణ్యంబుతెఱంగునం
బొలిచె రక్తధారాప్రవాహంబు లుప్పొంగి యంబునిధికి జాగి పాఱె నప్పుడు.
| 71
|
| తే. |
రాజు లెదిరించి ఘననమరాజిరమున, నందఱును మ్రగ్గుటయు నికుండాధిపతియుఁ
దారసిలి బిట్టు ఘోరయుద్ధంబు చేసి, కొడుకుఁగుఱ్ఱలతోఁ గూడి పుడమిఁ గూలె.
| 72
|
చచ్చినమగనినిగుఱించియుఁ గొడుకులగుఱించియు సుదతి యేడ్చుట
| ఉ. |
అంత నికుండమానవధరాగ్రణిచేడియ తత్ప్రకార మా
ద్యంతము వీనుల న్విని రయంబున నాహవభూమి కెంతయు
న్వంత దలిర్ప నేఁగి కదనస్థలిఁ ద్రెళ్లినపాణనాయకున్
బంతిగఁ గూలియున్నసుతవర్గముఁ గన్గొని శోకమగ్న యై.
| 73
|
| క. |
హానాథ హామనోహర, హానిరుపమధర్మశీల యమితవిభోగా
హానరపాలశిఖామణి, దీనునిక్రియ నిట్లు ద్రెళ్లితే కద నోర్విన్.
| 74
|
| తే. |
అమలమణిమయభర్మహర్మ్యాంతరమునఁ, దతమృదులహంసతూలికాతల్పమున సు
ఖించునీయొడ లీరణక్షితిని బొరలు, చున్న దిపు డేమి సేయుదుఁ జెన్ను దఱిఁగి.
| 75
|
| వ. |
అని కుమారవర్గంబు గనుంగొని పయింబడి ముంగురులు సెదరఁ గరంబుల నౌదల
మోఁదుకొనుచు నెలుం గెత్తి హాబిడ్డలారా యిట్టిఘోరదురవస్థం బొందితిరే యని
వెక్కి వెక్కి యేడ్చుచుఁ బుడమిం బడి పొరలాడుచు నుస్సురనుచు నుమ్మలించుచు
సొమ్మగొనుచు ధూళిధూసరశరీర యై పెద్దయుందడవు దుఃఖించి బడలి యడలుచు క్షు
త్పిపాసాపరవశ యై యేమియుం దోఁపక వనంబునఁ ద్రిమ్మరుచున్నసమయంబున.
| 76
|
సుదతి యాఁకలిగొని మామిడిపండు గోయంబూనిన నది యెట్లును నందకుండుట
| తే. |
సౌకుమార్యంబుఁ దేజంబు సౌష్ఠవంబు, సౌరభంబును గల్గి యాశ్చర్యలీల
నలరు నొకచూతఫల మందుఁ గలుగఁజేసె, హరి యదియు నట్టు లాఁకటఁ దిరిగి తిరిగి.
| 77
|
