చతుర్థాశ్వాసము
147
కన్నుల నీరు గ్రుక్కి వైజయంతియు వనమాలికయు వరుణచ్ఛత్రంబును
వాసవజననీకుండలంబులు నొసంగినం గైకొని యామెమనవి చేగొని జనక
వియోగజనితఖేదాయత్తుం డైనభగదత్తునిం బట్టాభిషిక్తునిం జేసి యేటి
యెలనాగల నెదుర్కొనుమేటిమున్నీటినీటునఁ బదాఱువేలరాచకన్నియల
నెదుర్కొని వేఱువేఱ పేర్కొని యన్యోన్యవీక్షాతరంగితహావభావుండును
ననుపమవిభావుండు నగుచు నవ్వధూమణులం దోడ్కొని యప్పురంబు
వీడ్కొని యఖిలబలంబులుఁ దాను నండజకులాఖండలస్కంధారోహణంబు
చేసి యక్కనకమహాశైలంబు నెడఁ బాసి యతిరయంబున ద్వారకానగరంబుఁ
బ్రవేశించి గరుడావరోహణమ్ము గావించి యాత్మవిజయంబు నభివర్ణింప
వచ్చినయమరేంద్రునకు నదితికుండలంబులును నవరత్నకనకధారావిచిత్రం
బగువరుణచ్ఛత్రంబును సమర్పించి యతని నమరావతికిం బంచి వైనతేయుని
నగ్గించి విజయసైనేయమాద్రేయుల విడిదలకుఁ బోవ నియోగించి సత్య
భామయుఁ దానును సరససల్లాపంబు లాడుచు నగరు సొత్తెంచి యలసిన
యలంత దీర్చుక రమ్మని యమ్మగువను నిజగృహంబునకుఁ బుత్తెంచి తమ్ము
నెదుర్కొనుభోజకన్యాముఖాంభోజముఖుల నాదరించి యయ్యిరుదచ్చివేయి
మచ్చెకంటులయందుఁ దమి పుట్టిన యందఱిని శుభముహూర్తంబునఁ జేపట్టి
వారలకు వేఱువేఱ లీలాగృహంబులు హవణించి శృంగారవనంబున రంగారు
చిన్నిలతకూనలం బొదవుసోమరిగాలిచందంబునఁ జక్కదనంబున కిక్క
లగుచుక్కవెలఁదులఁ జొక్కించుచక్కెరవిల్తుమామయందంబున నిఖిలతరు
శాఖ లిగురొత్త హత్తి సంతసిల్లు వసంతునిభాతిఁ బ్రకృతుల నన్నింటి నలంచు
పరమాత్మరీతి నానందసంధానితహృదయారవిందుండై యిందుముఖుల
నందఱిం గందర్పసామ్రాజ్య మేలింపుచుండె నయ్యుదంత మంతయు నెయ్యం
పుటింతులవలన వినంబడ నయ్యవసరంబున.
చ. కొఱకొఱ మించె రుక్మిణికి ఘూర్ణిలె లక్షణ యెంతయేని చు
క్కురమనె భద్ర జాంబవతి కుందెఁ గళిందజ గందెఁ జాల వే
సరుకొనె మిత్రవింద పగెఁజాలఁ దపించె సుదంత వారిలో
నరయగ సత్య తా సరసురా లగుటన్ మదనకిన్క మాటుచున్.
