2
సత్యభామాసాంత్వనము
మ. ఎలమిం దాఁ జనుదోయిఁ జేరుకొనఁగా నీషద్గళజ్జూటశై
వలినీపూర మటంచు హారములఁ బోవం ద్రోయు రుద్రాణిగు
బ్బలు కేలం గబళించి యీర్ష్య చన భావించి సంతుష్టుఁడౌ
చలిగట్టల్లుఁ డొసంగు ముద్దళఘరిక్ష్మాజాని కైశ్వర్యముల్.
మ. తొగరాకందు కపోలమందు రతిఁ దోడ్తో జేర నీశానుగో
రు గదా యంచును దత్కపోలమున గోరు ల్వీడుకున్ వీడుగా
ద్విగుణం బౌతమి గోరుగె ల్పొదవు ఠీవిన్ మించు శ్రీగౌరి పొ
ల్పుగ ముద్దళ్ఘరిభూపచంద్రునికి గెల్పు ల్గూర్చి మన్నించుతన్.
చ. తనదుహిరణ్యగర్భత సదా జగతిన్ మెఱయించుకైవడిన్
దనరుసువర్ణలీల వదనంబున డంబులు గుల్కఁ బల్కుమం
తనమున వాణి రాణి గనుదక్కఁ బెనంగువిభుండు నిండుసొం
పున మన ముద్దులళ్ఘరివిభుం గరుణించి చిరాయు[1]వీయుతన్.
చ. పలుదొలుపల్కుపాలిఁ దగుబంగరుమేడను నాల్గువాకిళుల్
నిలిపినయట్టు లుండువిభునిద్దపుమోములఁ బచ్చవిల్తు కీ
ర్తులబలె నాల్గురూపులను [2]బ్రో డయి కొల్వొనరించువాణి ము
ద్దళఘరిశౌరి కీవుత దయన్ రసగుంభితవాగ్విజృంభణల్.
చ. ఒసపరి ముద్దుగుమ్మ తొడనుండగఁ దత్పురుషాయితంబునన్
ముసురుకొను న్మెఱుంగుచనుముత్యపుసోనలమాడ్కిఁ జూడ్కి కిం
పెసఁగెడియందపున్ వమధుబృందము చల్లుచు నుల్లసిల్లుమా
నిసిమదహత్తివీఁకదొర నిండుదయం గృతికర్తఁ బ్రోవుతన్.
సీ. ముక్తలక్ష్మీకుచంబు గ్రహించురీతి నే
బాలుఁ డర్కునిఁ బట్టి ప్రౌఢిఁ గాంచెఁ
దన కలంఘ్యం బేది యను భాతి నేమహా
బలశాలి పచరించి వనధి దాఁటె
విభునిప్రతాపంబు వెలయించుదారి నే
వీరుఁ డగ్గికి లంక విందుఁ జేసె
