136
సత్యభామాసాంత్వనము
రంబున పైనొరఁగి పోరుచు బిబ్బోకవతిగబ్బిగుబ్బమొనలసోఁకులతబ్బిబ్బు
లేనితమి యుబ్బరంబున మబ్బు దేరి యని నిబ్బరంబున తొలిగిబ్బరౌతుగబ్బి
తనము మీఱి యబ్బలిబంధనుండు చిందనశిఖిశిఖాసహస్రంబులు నహర్మధ్య
నయనదురారాద్యతమందితమందేహరపుసహస్రంబు లనువొందుచందంబున
దళితామిత్రతనుత్రశిరస్త్రంబులగు నస్రంబు లేసి రేసి డొక్కలుచించి
ముక్కులు భంజించి కాళ్లు గోరించి వ్రేళ్ళు గారించి తొడలు తుండించి
మెడలు ఖండించి శిరంబులు డించి కరంబులు ద్రుంచి యురమ్ములు వ్రక్క
లించి యుదుటున నగ్గలించి కుమ్ములు పరఁగ నెమ్ములు విఱుగ నాయమ్ములు
సొరఁగ రక్త ధారానికాయమ్ములు దొరఁగ కన్నులు దిరుగఁ గబంధంబు
లవనిం దొరుగ నొక్కమొగి నక్కుటిలారిమురకుమారుల నుక్కుమిగులం
జక్కాడి ప్రశాంతపరరాజన్యంబును ప్రక్షిప్తనిఖిలరక్షోదనుజదౌర్జన్యం
బును ప్రశమితదైతేయజన్యంబును ప్రపంచితవందారుబృందారకసౌజన్యం
బును నగుపాంచజన్యంబు నొత్తిన యుగెత్తుగ నత్తమిల్లుతత్తరంబునఁ గులా
చలంబులు కూలె, కుంజరంబులు వీలె, ధరణి చీలె, తరణి తూలె, నభంబు
వ్రాలె, నక్షత్రంబులు రాలె, సాగరంబులు శోషిల్, సకలదిక్కుంజరంబులు
ఘోషిల్లె, భువనంబు లన్నియు నోహటిల్, బోరునను రోదసి నివ్వటిల్లె నంత
నావృత్తాంతం బంతయు నాకర్ణించి మురాపదానము లభివర్ణించి కల్పాంత
దుర్దాంతచండిమ మెండుకొనం దగుదండధరుండునుంబోలె మండిపడి మచ్చ
రంబున నుండి యుండి నానావయవనటితనవమణి భూషణకిరీటవరకుండలుం
డైన నరకుండు కోదండంబు కేలఁ గొని వేదండంబుపై నెక్కి తనయిరు
చక్కిఁ గ్రిక్కిఱిసి యనేకవేదండంబులపై నుండి చెండివేనెలవరితండంబులు
నిండి రా నెదుట నరదంబునందుండి తనతనయుండైన భగదత్తుండు ముందు
నడువఁ బడవకై వచ్చె నంత.
క. అయ్యసురేంద్రతనూజుఁడు
దయ్యపుమూకలను గూడి దళములఁ గవియన్
కయ్యంబునకు న్వడముడి
యయ్యెడ నెదిరించెఁ బంకజాక్షుఁడు చూడన్.
