పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/43

ప్రథమాశ్వాసము

37

క.⁠

వృక్షముననున్న యేవురు యక్షులు దమలోన మాటల...... ................. .....యారాజ్యంబు గలుగు నది యెట్లనినన్.

⁠ 210

సీ.⁠

ఈతడు వోయిన యీనాకవు...         దగిలించుకొనిపోయి తత్పురమున సామంతు లొకమత్తసామజంబున కొక్క         పూదండ యిచ్చి యప్పురము ........................         కధిపతి చేయు బొమ్మని యక్షు పట్టణముపొంత నొకశిలాపట్టమునను         కూరుచుండంగ నాభద్రకుంజ ... బెట్టుటయు వాఁడు బాలించె పృథివియెల్ల

⁠

తే.⁠

అది సహింపక వీఁ డొక్కయాగఁడీఁడు యవని యేలెదు ననచు సైన్యములతోడఁ గడిమి మెయివచ్చి పురికి ముట్టడము సేయ యక్షులను జింతనము సేయ నాక్షణంబ.

⁠ 211

క.⁠

ఆయక్షవరులు నృపునకు రాయిడి సేయుటయు నాత్మరణమున నురుమై పోయి రిల ధాతువాదఁవు[1] మాయలఁ జెడకున్నయట్టిమనుజులు గలరే.

⁠ 212

వ.⁠

అని దైవికప్రధానంబైన యితిహాసంబు చెప్పిన విక్రమార్కునకు మెచ్చి ప్రతిదివసంబును ధనంబు గురియు చంద్రకాంతలింగంబు నొసంగి యరిగె. సాహసాంకుఁడునుం బురంబున కరుగుచు నాలింగంబు నొక్కదరిద్రవిప్రున కిచ్చి చనియె. తదనంతరవృత్తాంతంబు వినుమని యిట్లనియె.

⁠ 213

1. పోయిరి ధాతుర్వాదఁపు