సుందరకాండ
11
రావణు డట్టుల రజ్జులాడ విల
విలలాడెడి మైథిలిని చూచి, ఓ
దార్చిరి మఱికొందఱు నిగూఢముగ
ముఖ నేత్రాధరముల సైగలతో
12
సాటి చేడియల సానుభూతి సం
జ్ఞలను తేఱుకొని జానకి అంతట,
చిత్తవృత్త సౌశీల్య గర్వములు .
అలమ, రాక్షసుని అలిగి పలికెనిటు.
13
చేయకూడ దిది చేటు కార్యమని
వారించమి నీ వారెవ్వ రిపుడు,
తెల్లమాయె రాత్రించర ! నీ
మేలు కోరువారే లేరని యిట.
14
దేవేంద్రునకు శచీవధూటివలె,
రామున కేను పురంధ్రిని రాక్షస !
ఈ త్రిలోకముల నీవు తప్ప న
న్నెవడడిగె మహానిష్టార్థము నిటు.
15
అతి తేజోమయు డయిన రామునకు
అర్ధాంగిని నన్నడుగ తెగించితి,
రాక్షసాధమ ! విమోక్షము లేదిక
రాము బాణధారల హతమగుదువు.
16
కుందేలును మదకుంజరమును వసి '
యించుగాక యెడ నెడ నొక అడవినె,
రామగజేంద్రము ఱంపిల్లిన కుం
దేలు చందమున నీవు పోయెదవు.
191
