24
శ్రీరామాయణము
తన శిష్యుఁడగు భర - ద్వాజునితోడ
వినుమని తన శాప - వృత్తంబు దెలిపె
మానిషాద! ప్రతిష్ఠాం త్వ మగమ శ్శాశ్వతీ స్సమాః
యత్క్రౌంచ మిథునా దేక మవధీః కామమోహితమ్
ఈ లీలశపియింప - నీ శాపవాక్య
మేలకో శ్లోకమై - యెసఁగె నివ్వేళ 570
జంత్రగాత్రములకు - జతగూడె పాడ
తంత్రీలయసమన్వి - తంబయిమించె
ఛందోనిబద్ధమై - చరణముల్ నాల్గు
నందమై యిదివింత - యయ్యె నెమ్మదికి
శోకంబునఁ గిరాతుఁ - జూచి తిట్టినను
శ్లోకరూపం బయ్యె - చోద్యమై యనిన
ఆమాటవిని మది - నాభరద్వాజుఁ
డామోదమును నొంది -యది పఠియించి
యిరువురు నలరొందు - నెడ భరద్వాజుఁ
డురుభక్తిఁ దత్ప్రవా - హోదకంబులను580
గురునితోఁ గ్రుంకిడి - గురుఁడేఁగ వెంటఁ
గరమున జలపూర్ణ - కలశంబు దాల్చి
తమయాశ్రమము చేరి - తచ్ఛాపవాక్య
విమలార్థ మాత్మ భా - వించునవ్వేళ
లోకేశుఁ డఖిలైక - లోకనిర్మాత
నాకుసంభవుఁ జూడ - నలినసంభవుఁడు
వచ్చిన నెదురుగా - వచ్చి వాల్మీకి
యచ్చపుభక్తితో - నర్ఘ్యపాద్యముల
