626
శ్రీరామాయణము
—: రాముఁడు తండ్రికై శోకించి తర్పణ మొనర్చుట :—
లక్షింపఁ బితృకోటు - లకునెల్ల నేఁడు”
అని భరతుఁడు బల్కు - నమ్మాట చెపుల
విని మహానగము ప - విప్రహారమున 9300
బడినట్లు నరకినం - బడు భూరుహంబు
వడువున జూనకీ - వరుఁడు మూర్ఛిల్లి
కూలంబు గోరాడి - కుంభిని నలసి
వ్రాలిన మత్తేభ - వరము చందమున
నున్నగన్గొని వివి - ధోపచారంబు
లన్నకుం దమ్ములు - నవనిజాతయును
కావింపఁ దెలివొంది - కన్నులు దెఱచి
ఆవీరశేఖరుం - డడలుచుఁబలికె.
“కీడైనమాట కై - కేయి కుమార!
ఆడుదు రేయిట్టు - లదరిపాటునను? 9310
యేగతినోర్తు న - న్నిటు లెడవాసి
యాగుణనిధి తండ్రి - యంతరించినను
మనజనకుఁడు వోవ - మహియెల్ల నెట్టి
యనువునం ద - ల్లడమందెనో యపుడు
దశరథుగతి నయో - ధ్యారాజధాని
వశమె యేలంగ నె - వ్వారికినైన?
యేలేనిచోఁ దండ్రి - ఋణమెల్లదీర్చి
మేలుఁ గైకొంటిరి - మీర లిర్వురును
యెందుకు నాజన్న - మిఁక ననువంటి
నందనుం డుండి యుం - డని చందమయ్యె 9320
