అయోధ్యాకాండము
573
—: గుహుండు భరతునకు రామవిషయైక వృత్తాంతమునుఁ జెప్పుట :—
యూరటగాఁజెంత - నుండిన గుహుఁడు
వేఱే పరాకు గా - వించి యాచింత
మఱపింప తాను ల - క్ష్మణుఁడును మున్పు
పరిచర్య సేయున - ప్పటి మాటలెల్ల 8010
నాసుమంత్రుండు విని - యవియెచ్చరింప
గాసిల్లు భరతునిం - గాంచి యిట్లనియె.
“రాజకుమార! శ్రీ - రామచంద్రుండు
తాజానకీ సహి - తంబుగా నాఁటి
రేయి యిచ్చోట ని - ద్రింపుచు నొక్క
చాయ నూతనతృణ - శయ్య గావించి
సౌమిత్రికినిఁజూపి - శయనింపుమనిన
రామునిబన్నంబు - రాజువర్తనము
తనవిచారము సవి - స్తరముగాఁదనదు
మనసులోఁగల యవి - మాతోడఁదెలిపె 8020
యీసుమంత్రుఁడు నేను - నేమన్నవినక
యీసుమిత్రా పుత్రుఁ - డడలు చందంబు
యెంతని పలుకుదు - నీరీతినుండ
అంతటఁ దెలవారె - నారఘూద్వహుఁడు
దానునిద్దుర లేచి - తమ్మునిం బిలిచి
జానకీ సహితుఁడై - చనునట్టివేళ
చెలిమి నాచే మఱ్ఱి - పాలుఁ దెప్పించి
ముళ్లువిడిచి యి - ద్దరురాఘవులును
