ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
అయోధ్యాకాండము
541
తల్లిని బోధించి - తనకుమారకుని
వెళ్లనంపితి మున్నె - విపిన భూములకు
కైకేయి పనుపున - గహనంబునందు
నాకుమారుని చెంత - నను డించిరమ్ము 7240
రాజన్నవాఁడ నీ - రాముండునన్ను
నీజాడవిడనాడి - యేఁగెఁ గానలకు
యింక నెవ్వరిదాన - నిచ్చోటనుండి
సంకెళల్ వీడ భూ - జానిపోవుటను
కాదన్న యేను మా - గధియునుఁగూడి
యీదశరథువెంట - నేఁగువారలము
లేక మీతల్లికి - లెంకలమగుచు
మాకేలయుండ - మీ మనసటమీఁద”
అన విని భయముతో - నాసాధ్విపాద
వనరుహంబులమీద - వ్రాలియిట్లనియె. 7250
—: భరతఁడు శపధములు చేయుట :—
"పావనశీల! యే - పాపంబు మదిని
భావింపనేరని - పట్టినింబట్టి
యింత నిందింతురే - యెఱుఁగవే నాదు
స్వాంతంబురామ వ - శంవర్తి నేను
అక్కటా! శ్రీరాము - నడవుల కనుప
నుక్కుగుండియ వాడు - నోపునే తలఁప?
యెవ్వడింతకు దెగి - యిన్నియుం జేసె
దవ్వువానికి యశో - ధర్మ సద్గతులు
