అయోధ్యాకాండము
537
ధరణిపై నయ్యంబు - ధారలు చెదరి
తొరుగకయుండ చే - తులయందుఁదాల్చి 7140
యెలకో! యీచింత - యేఁగల్గియనుచు
పేలుపుటావుతో - విబుధేంద్రుఁడనియె.
ఏమిచేసితినీకు - నెవ్వారు నిన్ను
నేమనిపలికి రి - ట్లేల యేడ్చెదవు?
లేదుగదా! భయ - లేశంబునీకు
నాదుపురంబులో - నా కేర్పరింప"
“అన దేవ! సురభి య - య్యమరేంద్రుఁజూచి
తనతనయులపాటు - తగవిన్నవించి
దేవ! నీయాజ్ఞచే - దివిజలోకమున
నేవలనొకభయం - బెఱుఁగ నెన్నడును 7150
సుతుల ఖేదంబునేఁ - జూచి యీరీతి
వెతలనొందెద నన్న - విబుధనాయకుఁడు
అదియుచితంబె కా - యనియూరడించె
నది చాలపుత్రుల - నంది యిట్లైన
కన్నట్టి తనయుఁడొ - క్కఁడు కడ కేఁగ
సన్నుతశీల కౌ - సల్యయెట్లోర్చె?
నీకీడు నినుఁజెందె - నేఁడె నే నేఁగి
శ్రీకరచరితు రా - జీవలోచనుని
సత్యసంకల్పుఁ గౌ - సల్యాకుమారు
సత్యుదారు మనోహ - రాకారు రాము 7160
శరణంబుచొచ్చి పూ - జలు చేసి పిదపఁ
బరలోకవిధులు భూ - పతికాచరించి
తేజంబుగాంతు నే - దెత్తు రాఘవుని
