పుట:శ్రీ రామాయణము - బాలకాండము.pdf/577

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

506

శ్రీరామాయణము

ఐననేమాయె మా - యట్లనె నీవు
సూనులంగని పుత్ర - శోకంబుచేత
మృతినొందుమని" శపి - యించి తానంత
మృతుఁడయ్యె జాయాస - మేతంబుగాఁగ.
దానఫలంబు దా - తనుఁబొందినట్ల
యానాటిఁ మునిశాప - మాసన్నమయ్యె.
చిన్ననాఁడేనుచే - సినకర్మఫలము
వెన్నాడిమేనఁబ్ర - వేశించె నిపుడు
చాన యపథ్యభో - జనమునమేన
మానకవ్యాధి ము - మ్మరమైన యట్లు 6390
మునికుమారచ్ఛేద - మున నైనపాప
మనుభవింపఁగఁ గైక - యనుకూలయయ్యె.

—: దశరథుఁడు రామునిఁ దలఁచు కొనుచు మృతినొందుట :—


వినరాదు నీమాట - వీనులనిపుడు
కనరాదు నీశుభా - కారంబు నాకు
యిపుడెవోయెడుఁబ్రాణ - మిఁకనైన రాముఁ
డుపకారియై వచ్చి - యుండినంజాలు
బ్రదుకుదు నటులైన - పంకజనయన!
యిది పురాకృతకర్మ - మేఁటికి దప్పు
నాయెడభయభక్తి - నడుచు రామునకు
నీయెడనపకార - మేమిచేసితిని? 6400
తనయులు తనకేమి - తప్పుచేసినను
జనకుఁడుత్తముఁడైన - పడలిపోలేఁడు