494
శ్రీరామాయణము
వ్రీడావతీమణి - వెలఁది కౌసల్య
అడుగు లొత్తుచునుండె - నమ్ముగ్ధమోము
కడకంటఁజూచి చెం - గటఁ జేరఁబిలిచి
"ముదిత! నీతో నాదు - మొదటికార్యంబు
విదితంబు సేయుదు" - వినుమంచుఁ బలికె.
—: రాజు కౌసల్యతో దానుమున్ను మునికుమారునిం బ్రమాదంబునఁ జంపినవార్త చెప్పుట :—
"ఎల జవ్వనంబున - యిగురాకుఁబోణి!
యిలనాలు చెఱుఁగులు - నేలుచునుండి 6090
యువరాజనై యజుఁ - డున్న కాలమున
నవినీతి నినుఁబెండ్లి - యాడకమున్ను
నసమాన దివ్యశ - స్త్రాస్త్ర వర్గమున
నెసఁగుచు విధిచైద - మిటులున్న కతన
ప్రాప్తమైనట్టి మ - హా శాపమొకటి
గుప్తంబుచేసి వా - కొన నైతిమున్ను
ననుభవింపఁగ దరి - యయ్యె నేడారు
దినము లాయెను కళల్ - దేరుచునున్న
చంద్రుఁ బోలిన రామ - చంద్రుని మొగము
చంద్రశీతలగంధి - చక్కఁగా చూచి 6100
వోర్వలే నిఁకనని" - యున్నట్టి తెఱఁగు
సర్వంబురాజు కౌ - సల్యతోఁ బలికె.
"రవిమండలము సహ - స్రకరాళిచేత
నవనిపైఁ గలనీర - మంతయుఁగ్రోలి
వేసవిఁగనుపించి - విశ్వమంతయును
