474
శ్రీరామాయణము
కరి మధ్యముననున్న - కరణియోయనఁగ
హరిణాక్షివారల - ననుసరింపుచును
తా నెఱంగని లతా - తరుమృగంబులను
జానకి విభుఁజూచి - సారెవేఁడుచును
పోవుచో సౌమిత్రి - భూపుత్రి తనకుఁ
గావలయు నటంచు - కామించియడుగు
నన్ని పదార్థంబు - లన్నయుఁదమ్ముఁ
డన్నెలవులఁదెచ్చి - యందియిచ్చుచును
కాళిందిచెంగట - గడియ పైనంబు
బాలాశిరోమణి - బడలకయుండ 5610
పోయి యొక్కెడనిల్చి - ప్రొద్దుగ్రుంకుటయు
నాయెడవసియించి - రారాత్రియెల్ల.
తెలవారి నిద్దుర - దెలిసి జానకినిఁ
బలికించి సౌమిత్రి - పవళించియుండ
"వోయి ! లక్ష్మణ ! గూళ్ల - నుండకపక్షు
లేయెడ విహరించె - నెలుఁగులిచ్చుచును
చాలింపు నిదుర భా - స్కరుఁడుదయించు
వేళయయ్యె ” ననంగ - విని లక్ష్మణుండు
నిదురమేల్కని కాల - నియమముల్ దీర్చి
కదలిపోవుచునుండ - గహనమార్గమున 5620
సీత నెమ్మోము వీ - క్షించి రాఘవుఁడు
చూతాదితరువులఁ - జూపియిట్లనియె.
—: రామాదులు వాల్మీకియాశ్రమమునకుం బోవుట :—
"వనజాక్షి ! మధుమాస - వాసరంబగుట
