అయోధ్యాకాండము
467
తమ్మునిఁజూచి యా - దరమునఁ బలికె
“యిమ్మేరఁ జూచితి - వే ప్రయాగంబు
యేముని శేఖరుం - డిందున్నవాఁడొ ?
హోమ ధూమములు మి - న్నొరయుచుఁ గవిసె
నెవ్వరున్నార కో! - యీ యాశ్రమమున
దవ్వుల వింటివే - తరళతరంగ
లహరిం బరస్పరో - ల్లాస ఘట్టనల
మహనీయ నినదంబు - మహియెల్ల నిండె
అమర గంగాయము - నాపగా సంగ
మమునకు నెచ్చోట - మసలక నేఁడు 5440
వచ్చితిమిది భర - ద్వాజా శ్రమంబు
వచ్చెనల్ల వె చూడు - వనచరావళిని"
అనిచేరఁ బోవుచో - నపరాహ్ణ వేళ
ధనువులుతో వచ్చు - తమ్మునీక్షించి
బెదరి మృగశ్రేణి - భీతి నట్టిట్లు
చెదరి పాఱఁగఁజూపి - సీత నూరార్చి
యపుడు భరద్వాజు - నాశ్రమంబునకు
నృపకుమారులు చేరి - నిలిచి రొక్కడను.
ఆమౌని యగ్నిహో - త్రాది కర్మములు
నేమంబుతోఁ దీర్చి - నిజశిష్యకోటి 5450
పరివేష్టన మొనర్పఁ - బరగెడునట్టి
వరమౌని సమయంబు -- వారలెఱింగి
అతిభక్తితో వచ్చి - సాష్ఠాంగ మెరగి
యతని సన్నిధి నిల్చి - హస్తముల్ మొగిచి
"వినవయం ! దశరథ - విభునకు మేము
