పుట:శ్రీ రామాయణము - బాలకాండము.pdf/499

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

428

శ్రీరామాయణము

గానని జనకుని - గారాపుఁబట్టి
దీనయై వనములఁ - ద్రిమ్మరునపుడు
పులులు యెలుఁగులం - బొడగని భీతిఁ
గలఁగుచు రఘువీర! - కావుమీ! యనుచు
నేరీతి మెలఁగునే - నేమి సేయుదును?
మారాముఁ జూడక - మననెట్లువచ్చు
తన పురాకృత దురి - తము లిట్టులెంత
పనిచేసెనని మహీ - పతి కైకఁజూచి
“పాపాత్మురాల! యీ - ప్రాణముల్ మేన
నోపవు నిలువ నిం - కొక మాటవినుము 4500
తాలేనిచోట వై - ధవ్యంబు పూని
యేలుచుండు మయోధ్య - యేకచిత్తమున”
అనివల్కు తలవాంచి - యశ్రులురాల
జననాయకుఁడు మృత - స్నాతునిరీతి
వచ్చుచు పురమున - ల్వంకలుఁ జూడ
నెచ్చటఁ జూచిన - నెవ్వారులేక
పాడరి యున్నట్టి - భవనముల్ మూసి
పూడవైచిన ద్వార - ములతోడిగుళ్లు
కట్టినయట్టె యం - గళ్లు మిన్నేల
ముట్టిన రోదనం - బులుచూచి వినుచు 4510
జనుల సందడిలేక - జరడులు బాలు
లును జ్వరితులు నింతు - లును గోచరింపఁ
గనుఁగొని రాజమా - ర్గంబునవచ్చి
జనకజరామ ల - క్ష్మణులు లేనట్టి
నగరు ప్రవేశించి - నరపతి యార్తిఁ