426
శ్రీరామాయణము
--: దశరథుని విలాపము :--
ముదుసలిరాజు రా - మునిఁ జూచి చూచి
యెదవడి తేరువో - యెడు జాడచూచి
తేరునుంగానక - తెరువున నెగయు
ధారుణీరేణు సం - తతి చూచిచూచి
కన్నీరు దొట్టిన - కానకేమియును
కానక యిదియు రా - ఘవుఁడేఁగుదిక్కు
గా ననిమేషవై - ఖరిఁ జూచిచూచి
విన్నఁదాటున దుఃఖ - వివశుఁడై యుండె. 4450
భూమీశుఁజూచి య - ప్పుడు మదిఁగలఁగ
వామాక్షి కౌసల్య - వలపలియెదను
కైలాగొసంగిన - కైకేయి యెడమ
కేలున కూఁతగాఁ - గెంగేలొసంగ
చేరవచ్చిన గరి - సించి పొమ్మనుచు
"నోఱాఁగ! నీవునా - యెడలంటవలదు!
నీవుపత్నివిఁగావు - నేఁబతిఁగాను
నీవారినెల్ల ము - న్నే వదలితిని
నినుఁజూడఁగారాదు - నీకుమారకుఁడు
తనకుఁదీర్పఁగరాదు - తరవాతఁగ్రియలు 4460
ఏటిమాటలు త్యజి - యించితి మిమ్ము
మాటనేఁటికి నీదు - మాటగాదింక”
అని విడనాడి తా - నవలిమోమైనఁ
గని సుమిత్రాదేవి - కైదండయొసఁగ
నెప్పుడు దశరథుం - డీ మాటపలికె
