422
శ్రీరామాయణము
దూరంబుగా సుమం - త్రుఁడు తెరువునను
నరదంబువోనీక - యట నిల్వుఁడనుచుఁ
బరిజనంబుల మహీ - పాలుండు ననుప
నామాట విని 'రామ! - యధిపతియాజ్ఞ
యే మీర రాదిందు - కెటు సేయవలయు? 4350
నానతిం" డన రాముఁ - డదియేఁటిమాట
పోనిమ్ము తేరు గొ - బ్బున నంచుఁబలుక
నిలుపవచ్చిన వారు - నిలిచి క్రమ్మరిన
తొలఁగిపొయెను తేరు - దూరంబుఁగాఁగ.
అపుడుకన్నీటితో - నరదంబుఁజూచి
నృపతి నేమీరేణు - నికరంబుఁజూచి
నిలువయ్య! కుమార! - నిలుము సుమంత్ర!
తొలఁగకు" మనుచుఁ గు - త్తుక యెల్లనెండ
నాలుకఁదడి లేక - నరపతి వెతల
మూలంబు దెగు వృక్ష - మునుఁబోలిపడిన 4360
శోకంబుచేత న - చ్చోవధూజనులు
హా! కోసలేంద్రక - న్యామణి! యనుచు
హా! రాజలోక సిం - హస్వామి! యనుచు
హారామ! మీరి యే - లా? పోయెదనుచు
దీనులై విలపింపఁ - దిరిగి చూచుచును
తానేఁగునెడ తల్లి - దండ్రులపాటు
చూడక యశ్వకి - శోరంబు పలుపు
ద్రాడుననున్నట్ల - ధర్మపాశమునఁ
గడుఁజిక్కి వెనువెంటఁ - గాల్నడ తండ్రి
నడలుచు వచ్చుచో - నంకుశాహతిని 4370
