396
శ్రీరామాయణము
తొలఁకు మానినయట్టి - తోయధిరీతి
కలఁక నొందక యుండఁ - గావలెఁగాక
యిట్టు లాడుదురె మీ - కేల విచార
మెట్టైన వనుల కే - నేఁగకమాన
నీరాజ్య సుఖమైన - నీసీత నైన
స్వారాజ సామ్రాజ్య - సౌఖ్యంబెయైన
మానుదుఁ గాకేల - మానుదునీదు
పూనికె చెల్లింపఁ - బూనిన వ్రతము
యిది సత్యమని యెన్ను - మింక నాపూన్కి
వదల క్షణంబైన - వసియింప నిచట 3730
శోక మోహంబు లి - చ్చో మాను మేను
కైకేయికి హితంబుఁ - గావించువాఁడ
దేవతావళికైన - దేవుండుతండ్రి
గావున మీమాట - గడవ నోడుదును
యొరుల ఖేదము మాన్ప - నోపిననీవు
ధరణీశ ! నాకునై - తలఁపంగఁ దగునె?
పనిలేదునీకు తా - పము సుఖివగుము
తనకేమి కొఱత కాం - తారంబులందు
కందమూలముల నాఁ - కలి దీర్చిమేలు
నందెద పదునాలు - గబ్దముల్ చనిన 3740
పోయివత్తునె యన్న " - భూపతి రాముఁ
బాయఁజాలక కేలు - వట్టిరాఁదిగిచి
కౌఁగిటనునిచి శో- కమున మూర్చిల్లు
చోఁగాంచి రఘుపతి - శోకింపుచుండ
