అయోధ్యాకాండము
393
నందఱఁదోడితె - మ్మతివలు నేను
నిందుసన్నిభు రాము - నీక్షింపవలయు
పొమ్మ"న్న నతఁడంతి - పురమునకరిగి
అమ్మాట వివరించి - యచటమున్నూట 3650
యేఁ బండ్ర కులసతు - లింతి కౌసల్య
తోఁబొదువుక రాఁగఁ - దోడ్కొనివచ్చి
భూమీశుచెంతన - ప్పుడు నిల్వ నతఁడు
రామునిం బిలిపింప - రామలక్ష్మణులు
సీతయురాఁజూచి - సింహాసనమున
నాతరి నిల్వలే - కవనిమూర్చిల్లి
పడియుండునెడ రఘు - పతి చేరనేఁగ
పడఁతులందరుఁ గలా - పంబులుమొరయ
"హారామ! హారామ! యనునార్తరవము
బోరుననిండ న - ప్పుడు రఘూద్వహుఁడు 3660
జానికిలక్ష్మణ స - హితంబుగాఁగ
దానునుబిట్టురో - దనమాచరించి
తనతండ్రినచ్చట - తల్పంబునందు
నునిచిసీతయుఁదాను - నుపచరింపఁగను
తెలివిగైకొని కన్ను - దెఱచిన విభుని
వలగొని యారఘు - వర్యుఁడిట్లనియె.
“వనవాసమున కేఁగు - వాడఁనై మిమ్ముఁ
గనుగొనవలసి యి - క్కడికి వచ్చితిని
నన్నుఁగన్గొని దీవ - న లొసంగి ననుపు
యెన్ని చందంబు - ల నేవలదన్న 3670
